همواره موارد بسیار مشخصی وجود دارد که شما به عنوان یک روانشناس می توانید با بررسی آن‌ها بهترین شرایط و کشور را برای خود مهیا کنید. از این رو علاوه بر این موارد باید به مواردی همچون میزان حقوق، میزان مالیات، شرایط کار، شرایط اقتصادی، هزینه‌های زندگی، جاذبه‌های طبیعی، امنیت و…. توجه کنید.
یکی از مهم‌ترین نکاتی که باید حتما توجه ویژه‌ای به آن داشته باشید این است که تفاوت زبان و فرهنگ کشور مبدا و مقصد چالش برانگیز خواهند بود. اکثر افراد بومی کشور مقصد ترجیح می‌دهند به روانشناسی مراجعه کنند که بومی همان کشور باشد چرا که تقریبا تمام مسائل روانی انسان وابسته به فرهنگ هستند و برای حل این مسائل لازم است که رواندرمانگر درک عمیقی از آن فرهنگ داشته و حتی آن را زیسته باشد. علاوه بر این افراد معمولا با درمانگر هم زبان خود احساس بهتری خواهند داشت. به این دلایل کشورهای مهاجر پذیر مثل کانادا گزینه‌های بهتری هستند چرا که درمانگران مهاجر می‌توانند به سایر مهاجران هم زبان خود مشاوره ارائه دهند. همچنین روانشناسان مهاجر می‌توانند در حوزه‌های گسترده دیگری غیر از رواندرمانی مشغول به کار شوند.
نکته مهم دیگر این است که روانشناس در برخی از کشور ها حتما باید مدرک کارشناسی ارشد داشته باشد تا بتواند مجوزهای لازم را برای انجام کارهای رواندرمانی اخذ کند. همچنین در برخی از کشور ها استرالیا اما اگر شما دانشجوی ایرانی هستید و در یکی از دانشگاه‌های ایرانی فارغ التحصیل شده‌اید ، مدارک و ریز نمره‌های شما باید به سازمان انجمن روانشناسان آن کشور ارسال شود تا مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرد و در صورت تایید این انجمن شما می‌توانید در این کشور مشغول به کار شوید.