روش‌های مناسب برای حل این موضوع که باید به کمک روانشناسان و افراد متخصص انجام شوند، عبارتند از رفتاردرمانی شناختی–رفتاری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، روایت درمانی و طرحواره درمانی.

علاوه بر این روش‌های درمانی کارآمد، تمرین‌های کوچک اما اثرگذاری وجود دارد که می‌توانید خودتان انجام دهید.

1_ از خودتان قدردانی کنید: باید دستاوردهایتان را از کودکی تا به اکنون لیست کنید؛ به‌طورمثال اولین باری که سعی کردید بر ترس خود از گربه غلبه کنید را بنویسید. لازم نیست که دستاورد‌های بسیار بزرگ و عجیبی را بنویسید، هر دستاوردی میتواند باشد.

2_ ژورنال درست کنید: کارهای خوبی که امروز انجام داده‌اید را لیست کنید. قرار نیست که وقت زیادی از شما بگیرد، پنج دقیقه در روز هم کفایت می‌کند. بابت روزی که زیست کرده‌اید از خود سپاسگزاری کنید.

3_ لیستی از ویژگی‌های مثبت و منفی خود تهیه کنید: ده نکته منفی و ده نکته مثبت خود را لیست کنید. سعی کنید که تعدادشان برابر باشد و پس از نوشتن به خودتان بگویید من با وجود این صفات، ارزشمند هستم.

4_ از اطرافیانتان بخواهید که ویژگی‌های شما را صادقانه لیست کنند: نکته این تمرین این است که از افراد امن زندگیتان بخواهید که این تمرین را تهیه کنند تا سبب تخریب شما نشوند.

5_کارها را عقب نندازید: وقتی به‌دلیل اهمال کاری، کاری را در ددلاین مورد نظر انجام نمی‌دهید احساس شکست می‌کنید شما می‌دانید که می‌توانستید انجامش دهید اما زمان را از دست داده‌اید و مشکل در توانایی شما نیست.

6_دنبال کمال گرایی نباشید و به خودتان سخت نگیرید: انجام دادن کاری بهتر از عالی بودن است. وقتی برای کمال تلاش می‌کنید مدام فکر می‌کنید به اندازه کافی تلاش نکرده‌اید.

7_ خود را با دیگران مقایسه نکنید: به‌خصوص در شبکه‌های اجتماعی زیرا هرکس باید با گذشته خویش قیاس شود.

8_ به همه چیز بله نگویید: بله گفتن به همه چیز و تلاش برای جلب رضایت مردم عزت نفس شما را از بین می‌برد، زیرا این موقعیت که خود را مطرح کنید و نظرتان بگویید از شما گرفته می‌شود.

9_ تجربیات منفی گذشته را نشخوار نکنید: با نشخوار فکری عزت نفس‌تان به خطر می‌افتد زیرا زمان‌هایی را به یاد می‌آورید که موفق نشده‌اید. با پشیمانی زندگی می‌کنید و دائما می‌گویید‌ ای کاش کار‌ها طور دیگری پیش می‌رفت. این افکار تنها احساس تلخی در شما به وجود می‌آورد و هیچ چیز مثبتی در آن‌ها وجود ندارد.