مانند بزرگسالان، برای نوجوانان نیز اهمیت زیادی دارد که یاد بگیرند چگونه احساسات خود را بپذیرند. گاهی نوجوانان در جلسات مشاوره از درمانگر می‌پرسند، چگونه احساسات پربارشان را از بین ببرند.

باید به نوجوانان یادآوری کرد که احساسات لزوماً واقعیت نیستند. احساسات می‌توانند تصویر بزرگ را مبهم کنند و وقتی نوجوانان تسلیم احساسات خود می‌شوند، ممکن است دیدگاه خود را نسبت به آنچه واقعی است از دست بدهند. باید نوجوانان را تشویق کرد تا به صحبت با خود توجه کنند. آنها در مورد احساسات خود با خود چه می‌گویند؟ خودگویی بسیار قدرتمند است و بیشتر ما بیشتر از خودگویی مثبت درگیر خودگویی منفی هستیم. نوجوانان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. درمانگر نوجوانان را تشویق می‌کند که به خود اجازه دهند احساساتشان را داشته باشند، در لحظه بمانند (حضور بمانند) و با احساساتشان، حتی آنهایی که ناراحت‌کننده هستند، «باشند»، فقط در این صورت مدیریت هیجان در نوجوانان اتفاق می‌افتد. انجام این کار مستلزم آن است که نوجوانان یاد بگیرند که در پردازش احساسات خود هوشیار و هدفمند باشند و همچنین یاد بگیرند که چگونه خود را آرام کنند.

نوجوانان با چیزهایی روبرو می‌شوند که خارج از کنترل آنها است و می‌تواند منجر به اضطراب مبتنی بر ترس شود. در یک جمله، آنچه قابل کنترل نیست ممکن است ترس ایجاد کند. توانایی تشخیص اینکه چه چیزی را می‌توان کنترل کرد و چه چیزی را نمی‌توان کنترل کرد، مهم است. یادگیری مهارت کنترل هیجان در نوجوانان منوط به این است که چگونه هیجان‌ها را تشخیص دهند و سپس آنچه را که قابل کنترل نیست رها کنند. ناگفته نماند که گفتن این کار بسیار ساده‌تر از انجام آن است!

مدیریت هیجان در نوجوانان زمانی است که احساسات به نحوی رها شوند که نه به خود نوجوان و نه به شخص دیگری آسیب نرسانند.