درون گراها از تفکر انرژی می‌گیرند و در مجامع اجتماعی انرژی خود را از دست می‌دهند. اکثر مردم نه صرفا درون گرا هستند و نه کاملا برون‌گرا و ویژگی‌های هر دو را نشان می‌دهند. به عنوان مثال، تقریباً همه افراد برای تجدید انرژی خود، به تنهایی نیاز دارند. فرهنگ‌ها در ارزش‌گذاری برای برخی ویژگی‌های شخصیتی متفاوت هستند، به طور مثال آمریکا افراد برون گرا را دوست دارد. در چنین شرایطی به برون گرایی از طرف جامعه پاداش داده می‌شود و مردم را تشویق می‌کند که صحبت کنند. 

مطالعات نشان می‌دهد که افراد درون گرا کمتر از افراد برون‌گرا دیده می‌شوند و مطمئناً سروصدای کمتری دارند. درونگراها به دنبال فرصت‌هایی برای تفکر و تنهایی هستند و از آن لذت می‌برند و در تنهایی بهتر فکر می‌کنند. آنها در تعاملات اجتماعی بیش از حد تخلیه می‌شوند و اولین کسانی هستند که یک مهمانی را ترک می‌کنند. حتی در کودکی ترجیح می‌دهند ابتدا مشاهده کنند و بعد عمل کنند.

یکی از سرنخ‌هایی که نشان می‌دهد درون‌گراها خوشحال هستند، از مطالعاتی ناشی می‌شود که نشان می‌دهد آنها نسبت به برون‌گراها به محرک‌های مختلف واکنش متفاوتی نشان می‌دهند. به عنوان مثال، افراد درون گرا نسبت به فعالیت‌های مغزی تولید شده درونی، از برنامه ریزی از قبل تا یادآوری گذشته، واکنش بیشتری نشان می‌دهند. آنها از افکار خود راضی هستند و برای تجربه لذت نیازی به یک جریان تازه و برانگیختگی عاطفی ندارند. آنها آرامش را به اوج شادی ترجیح می‌دهند.