مردانی که صحبت میکنند و به دنبال کمک هستند، قوی هستند. آنها مسئولیت سلامت و رفاه خود را بر عهده میگیرند و به دنبال حمایت و درمان مورد نیاز خود هستند.
صحبت کردن درباره سلامت روانی برای مردان بسیار دشوار است، بنابراین در حالی که زنان بیشتر به بیماری روانی مبتلا میشوند، درصد بیشتری از خودکشیها، توسط مردان است.
در مطالعات اخیر، بنیاد سلامت روان دریافته است که 67 درصد از مردان حداقل یک بار در سال گذشته احساس غرق شدن یا ناتوانی در کنار آمدن با استرس خود کردهاند، با این حال، 28 درصد از مردان برای مسائل مربوط به سلامت روان به دنبال کمک نیستند.
پس چرا مردها سکوت میکنند؟
چرا آنها نمیتوانند آزادانه در مورد سلامت روان خود صحبتکنند؟
یکی از دلایل مهمی که مردان درباره سلامت روان خود صحبت نمیکنند، این است که فرهنگ و عباراتی که در آن جا افتاده است، از جمله: مرد که گریه نمیکند، مردان قوی هستند، بستر لازم را برای ابراز آنها مهیا نمیکند. در پژوهشی عوامل دیگری که مردان درباره سلامت روان خود صحبت نمیکنند را سنجیدهاند که موارد زیر میتواند از این دسته باشد.
یاد گرفتهام که با آن کنار بیایم” (40%)
“من نمیخواهم سربار کسی باشم” (36%)
“من خیلی خجالت میکشم” (29%)
“ننگ منفی در مورد این نوع چیزها وجود دارد” (20%)
«نمیخواهم اعتراف کنم که به حمایت نیاز دارم» (17%)
“من نمیخواهم ضعیف به نظر برسم” (16%)
“من کسی را ندارم که با او صحبت کنم” (14%)
تقریباً یک چهارم (22%) از پاسخدهندگان گفتند که حتی با متخصصین هم صحبت نمیکنند. دلیل اصلی این است که آنها نگران هستند که وقت متخصص تلف شود، آمار سلامت روان نشان میدهد که از هر 8 مرد یک نفر در طول زندگی خود مشکلات سلامت روانی را تجربه میکند.