وقتی فرد در اختلال دو قطبی، دوره افسردگی اساسی را تجربه می‌کند، حداقل پنج نشانه از نشانگان زیر را در طول دوهفته تجربه می‌کند و به خوبی نشان می‌دهد که فرد از عملکرد قبلی خود، منحرف شده است.

برای ما مهم است که یکی از این پنج نشانه‌گان باید یا تجربه خلق افسرده باشد، به این معنا که در بیشتر ساعات روز فرد احساس غمگینی، پوچی ویا ناامیدی می‌کند؛ ویا تجربه از دست دادن لذت و علاقه، به این معنا که چیزهایی که قبلا در او احساس علاقمندی و ایجاد لذت می‌کردند، معمولا دیگر نمی‌توانند سبب این احساس شوند.

• کاهش یا افزایش وزن، تقریبا هر روز، بدون تغییرات در سبک و مدل تغذیه به گونه‌ای که رژیم غذایی نامیده نشود. گاهی هم این کاهش و یا افزایش در میزان اشتها مشاهده و یا گزارش می‌شود.
• تجربه بی‌خواب شدن یا پر خوابی از دیگر نشانگان است.
• تجربه احساس بی‌قراری یا کند شدن، تقریبا هر روز به گونه‌ای که برای دیگران به طور مشخص قابل مشاهده باشد نه فقط تجربه درونی فرد باشد.
• احساس خستگی یا بی انرژی بودن دراکثر اوقات می‌کند.
• بسیاری از افراد گزارش می‌دهند که احساس گناه زیادی را تجربه می‌کنند و یا خود را به دلیل داشتن این اختلال یا عملکرد بسیار سرزنش می‌کنند.
• تجربه خود فرد و یا آنچه دیگران در رفتار او مشاهده می‌کنند نشان می‌دهد که توانایی فکر کردن یا تمرکز کردن یا حس تردید و دودلی در تصمیم‌گیری به وجود می‌آید.
• حتی در مواردی این افراد مکرر به مرگ فکر می‌کنند و یا گاهی افکاری بر مبنای پایان دادن به زندگی خود فکر می‌کنند و در مواردی هم برای این فکر برنامه ریزی کرده و گاهی به آن جامه عمل می‌پوشانند.

باید به این مهم اشاره کرد که این نشانگان همانند نشانگان هیپومانیک که در بالا به آن پرداختیم در عملکرد اجتماعی، شغلی _حرفه‌ای وتحصیلی زندگی فردی اختلال قابل ملاحظه‌ای را ایجاد می‌کند و همین طور این نشانگان ناشی از مصرف موارد مخدر، دارو و یا درمان دیگری نیست.

همان طور که گفته شد امر تشخیص به اندازه‌ای مهم و نیازمند تخصص است که نمی‌توان به سادگی و با مطالعه نشانگان به تشخیص رسید.

به همین دلیل تاکید می‌کنم اگر برخی از این نشانگان را در خود احساس می‌کنید، می‌توانید با یک مشورت از یک متخصص بالینی به جای برچسب زدن به خود به یک نظر و تشخیص درست دست یابید.