برای بسیاری از شما که از کشور خود مهاجرت کرده‌اید، تجربه احساس تنهایی بعد از مهاجرت موضوعی است که با همه‌ی وجود احساسش کرده‌اید. در واقع مهاجرت و تنهایی حداقل در ابتدای ورود به کشور جدید جدایی‌ناپذیر هستند.
افراد با امید آینده‌ای روشن‌تر و موفق‌تر کشور خود را ترک می‌کنند و در بسیاری مواقع با وجود اینکه به اهداف خود نزدیک و نزدیک‌تر می‌شوند حس تنهایی بعد از مهاجرت برایشان آزاردهنده است. فرد مهاجر با چالش‌های مهمی روبرو است. سفر کی به پایان می‌رسد؟ برخی از افراد آنقدر در هیجان اولیه و تازگی محیط غرق می‌شوند گویی در تعطیلات طولانی مدت هستند و برخی دیگر تا زمانی که خانه و شغلی نداشته باشند و بچه‌ها در مدرسه نباشند، احساس نمی‌کنند که می‌توانند زندگی عادی را شروع کنند.
قلب ما در ماروم پیش شماست زیرا این سفر احساسی واقعاً به پایان نمی‌رسد. ما می‌دانیم که برخی از شما برای تنهایی‌ای که ذره ذره شما را فرا می‌گیرد، آماده نیستید. شما ممکن است چیزهای زیادی در مورد دوستان جدید، همکاران جدید وکشور جدید خود دوست داشته باشید اما در عین حال تحت تأثیر چیزهایی هستید که مجبور به رها کردن آنها بوده‌اید. عشق به عزیزان و وطن آن چیزی است که تاکنون متوجه نبودید که بخش بزرگی از شماست. اما دوست عزیز ما در این مسیر همراهتان خواهیم بود تا راهکارهای عملی برای از بین بردن حس تنهایی بعد از مهاجرت در اختیارتان بگذاریم.
بنابراین اگر شما یکی از افرادی هستید که به دلیل موقعیت‌های ناشی از مهاجرت احساس تنهایی می‌کنید، یا فردی را می‌شناسید که به این شکل احساس تنهایی می‌کند، ادامه مطلب را بخوانید و با دوستانتان به اشتراک بگذارید.
فهرست مطالب
چالش‌های مهاجرت
دلایل شما برای مهاجرت به یک کشور جدید هرچه که باشد، یک چالش است. شما محیط آشنا، دوستان و شاید حتی خانواده را پشت سر گذاشته‌اید. همین مسأله می‌تواند تجربه‌ای باشد که منجر به احساس تنهایی بعد از مهاجرت عمیق شود.
شما از طریق محل کار، محل تحصیل، محل زندگی، مکان‌های سیاحتی و زیارتی، مدرسه و دانشگاه ، با مردم ملاقات خواهید کرد. با این حال، گاهی سازگار شدن با شرایط جدید ناامید‌کننده است.
آشنایی با فرهنگ، زبان و آداب و رسوم افراد جامعه جدید اولین قدم برای ایجاد آشنایی است که ممکن است به دوستی‌های پایدار تبدیل شود. در اغلب کشورهای مهاجر پذیر گروه‌های حمایتی وجود دارد که در جهت معرفی آداب و رسوم کشورشان و آموزش زبان به عنوان زبان دوم قدم برمی‌دارند. همچنین اطلاعاتی در مورد خدمات موجود برای کودکان و خانواده‌هایشان در اختیار مهاجران قرار می‌دهند.
آیا حس تنهایی بعد از مهاجرت طبیعی است؟
تنها بودن مساوی با احساس تنهایی نیست. شما می‌توانید تنها باشید، اما احساس تنهایی نکنید. در مقابل می‌توانید در یک خانه پر از آدم احساس تنهایی کنید. حس تنهایی بعد از مهاجرت احساسی است که در آن از نظر شما ارتباطتان با دیگران قطع شده است.
از طریق فناوری، ما بیش از هر زمان دیگری به یکدیگر دسترسی داریم و با تماس‌های تصویری ارتباطمان با دوستان را حفظ و دوستان جدیدی پیدا می‌کنیم اما این شیوه همیشه درد احساس تنهایی را کاهش نمی‌دهد. تقریباً همه در یک مقطع زمانی احساس تنهایی می‌کنند و این لزوماً مضر نیست. گاهی اوقات به صورت موقت به دلیل شرایطی خاص این وضعیت را تجربه می‌کنید، مانند زمانی که به یک شهر جدید نقل مکان می‌کنید، طلاق می‌گیرید یا یکی از عزیزانتان را از دست می‌دهید. درگیر شدن بیشتر در فعالیت‌های اجتماعی و ملاقات با افراد جدید معمولاً می‌تواند به رفع حس تنهایی بعد از مهاجرت کمک کند.
هر چه انزوای شما طولانی‌تر باشد، تغییر آن سخت‌تر می‌شود.
اثرات مخرب احساس تنهایی بعد از مهاجرت
احساس تنهایی می‌تواند تبدیل به یک مشکل اساسی شود، زیرا تنهایی مداوم می‌تواند تأثیر منفی بر سلامت عاطفی و جسمی شما بگذارد. در واقع، تنهایی با افسردگی، خودکشی و بیماری جسمی مرتبط است.
اگر شما یا کسی که به او اهمیت می‌دهید، احساس تنهایی می‌کند، باید بدانید که راه حل می‌تواند ساده باشد. ارتباط بیشتر با دیگران و ملاقات با افراد جدید می‌تواند به شما کمک کند تا پیشرفت کنید.
برای برقرای ارتباط با دیگران گزینه‌های مختلفی وجود دارد، مانند داوطلب شدن برای یک هدف، ملاقات با افراد با علایق مشابه، حتی پذیرش یک سگ یا گربه به عنوان یک همراه وفادار.
به اطراف نگاه کنید، روی برخی از پیوندها تمرکز کنید و قدم بعدی را برای غلبه بر تنهایی بعد از مهاجرت و یافتن ارتباط معنادار با دیگران بردارید.
3 نکته برای مقابله با افسردگی و احساس تنهایی بعد از مهاجرت
در اینجا چند نکته وجود دارد که چگونه می‌توانید این احساس تنهایی رایج را مدیریت کنید، حمایت لازم را دریافت کنید و قدرت ادامه سفر خود را پیدا کنید.
1) به خانه متصل بمانید.
با فناوری مدرن، راحت‌تر از همیشه می‌توانید با افرادی که دوستشان دارید در هر نقطه از جهان ارتباط برقرار کنید.
برنامه‌های رایگان و آسان زیادی برای استفاده وجود دارد مانند WhatsApp ،Imo ،Skype اینها به شما کمک می‌کنند تا با خانواده و دوستان در ارتباط باشید و چهره‌های آنها را گویی که در خانه در کنارتان هستند، ببینید.
قطعاً خودتان می‌دانید که چگونه از رسانه‌های اجتماعی استفاده کنید و تماس‌های ویدیویی برقرار کنید. اما در اینجا یک نکته دیگر وجود دارد: باید برای استفاده از این برنامه‌ها و ارتباط با دوستان و خانواده در خانه وقت بگذارید. یک یا دو ساعت در روز را برای برقراری این تماس‌ها اختصاص دهید. ممکن است زیاد به نظر برسد، اما باید تا جایی که نیاز دارید با نزدیکانتان صحبت کنید تا زمانی که در زندگی جدیدتان کمتر احساس تنهایی کنید.
به دو دلیل این روش کمک می‌کند:
- کمک می‌کند وقتی در مناطق مختلف هستید، همراهتان باشند.
- به شما همان چیزی را می دهد که وقتی احساس ناراحتی می‌کنید منتظر آن هستید یعنی حمایت عاطفی.
همچنین چند راه غیرمستقیم هم برای ارتباط با زادگاهتان وجود دارد: موسیقی سنتی، کتاب، نمایش و فیلم. گوش دادن به موسیقی و تماشای فیلم به زبان مادری یکی از راه‌هایی است که احساس می‌کنید با ریشه‌هایتان در ارتباط هستید. شاید در ابتدا اغراق‌آمیز به نظر برسد اما می‌توانم به شما اطمینان دهم در مواقعی که نمی‌توانید با دوستان یا خانواده تماس بگیرید، شکاف‌ها را برطرف می‌کند.
2) انجمن خود را پیدا کنید.
گاهی یافتن یک جامعه همراه و به نوعی هم درد، می‌تواند سخت‌ترین بخش سازگاری با زندگی در کشور جدید باشد.
ممکن است در ابتدا برای ایجاد ارتباط با همسالانتان به سختی تلاش کنید. اما زمانی که یکی دو نفر را پیدا کردید و به آنها اعتماد کردید، آنها تبدیل به خانواده کوچک جدید شما خواهند شد.
وقتی از دانشجویان مهاجر سوال می‌شود که چه چیزی بیشتر به آنها کمک کرده است، تشکیل یک جامعه جدید یکی از پاسخ‌های برتر است. علایق مشترک به فرد کمک می‌کند تا با افراد ارتباط نزدیک‌تری برقرار کند.
راه‌های مختلفی برای تشکیل شبکه اجتماعی مخصوص به خود وجود دارد.
- اکثر مدارس و دانشگاه‌ها دارای برنامه‌ها، گروه‌ها و باشگاه‌هایی هستند که هدف آنها نزدیک کردن افراد به یکدیگر و ایجاد روابط است. از این برنامه‌ها استفاده کنید و تلاش کنید تا جایی که می‌توانید درگیر شوید (بدون اینکه خود را تحت فشار قرار دهید یا کار مدرسه خود را در معرض خطر قرار دهید). مطمئن باشید، اگر نتوانید یک باشگاه یا برنامه‌ای را در مدرسه خود پیدا کنید که مورد علاقه شما باشد، احتمالاً می‌توانید آن را در جامعه محلی خود پیدا کنید.
- برای یافتن برنامه‌هایی که هم علایق و هم نیازهای اجتماعی شما را برآورده می‌کنند، کمی وقت بگذارید. این به شما کمک می‌کند با افرادی آشنا شوید که ممکن است به دوستان نزدیک تبدیل شوند. به هر حال شما برای رهایی از حس تنهایی بعد از مهاجرت باید دوستانی پیدا کنید و این جوامع به شما کمک خواهند کرد.
3) منابع مدرسه و جامعه را کاوش کنید.
بسیاری از مدارس دارای مشاوران سلامت روان هستند که رایگان و در دسترس همه دانش آموزان هستند.
مشاوران برای کمک به دانش آموزان با طیف گسترده‌ای از مشکلات آموزش دیده‌اند. مثلاً می‌توانید در مورد دلتنگی با آنها صحبت کنید، همچنین می‌توانید در مورد نمرات یا برنامه‌های خود برای آینده نیز با آنها صحبت کرده و راهنمایی بگیرید.
برخی از مدارس دارای مشاوران چند زبانه هستند تا دانش‌آموزان خارجی راحت‌تر ارتباط برقرار کنند. به طور مثال برخی مدارس یک مشاور را معرفی می‌کنند که به زبان چینی صحبت می‌کند. در اینجا مدیر مدرسه متوجه شده که جامعه بزرگ دانش‌آموزان چینی برای بیان احساسات و نگرانی‌های خود به زبان انگلیسی کمی مشکل دارند و با زبان مادری راحت‌تر می‌توانند با مشاور ارتباط برقرار کرده و نتیجه بهتری بگیرند.
با یک مشاور صحبت کنید، از دانش آموزان دیگر بپرسید و منابع مدرسه خود را بررسی کنید تا دریابید که آیا مشاوری در دسترس شماست یا خیر. با خیال راحت چند مورد را امتحان کنید تا بهترین مورد را پیدا کنید. همچنین می‌توانید از قبل در مورد خدمات یا تخصص‌های ارائه شده سوال کنید. اکثر متخصصان حوزه سلامت روان درک عمیقی از افسردگی دارند و می‌توانند به شما در یافتن مکانیسم‌های مقابله‌ای کمک کنند. هنگام گذار به یک سبک زندگی جدید در یک کشور جدید، احساس تنهایی بعد از مهاجرت بخش جدایی ناپذیر سفر است. هنگامی که تشخیص دادید چه چیزی شما را غمگین می‌کند، می‌توانید دوباره از ماجراجویی لذت ببرید. سپس، می‌توانید شروع به یافتن راه حل کنید.
ممکن است با امتحان کردن یک برنامه اجتماعی که تازه واردان را با فرهنگ محلی آشنا می‌کند، احساس راحتی بیشتری کنید. به عنوان مثال، بسیاری از کلیساها، مراکز اجتماعی و مدارس برنامه‌هایی برای تعطیلات سازماندهی می‌کنند. اینها برای کمک به مهاجران و دانشجویان خارجی است که در کشور احساس راحتی بیشتری کنند.
دو نمونه از برنامه‌هایی که به آشنایی با فرهنگ جدید کمک می‌کند؟
در بسیاری مواقع فردی که مهاجرت می‌کند دچار ترس‌هایی می‌شود و مهمترین آنها ترس از تنها ماندن بعد از مهاجرت است. برنامه‌های متعددی به رفع این ترس از تنهایی در مهاجرت کمک می‌کنند که در ادامه به دو مورد اشاره می‌کنیم:
- برنامه‌های اقامت در خانه، دانشجویان خارجی را با خانواده‌های میزبان مرتبط می‌سازد که می‌توانند برای مدت معینی با آنها بمانند. گاهی اوقات فقط برای تعطیلات مدرسه است و گاهی اوقات برای یک ترم کامل یا یک سال تحصیلی. در این موارد، شما را به خانه شخص دیگری (معمولاً با یک خانواده) می‌برند. آنها اغلب شما را به دوستان خود معرفی می‌کنند و به شما در ایجاد ارتباط کمک می‌کنند. برنامه‌های اقامت در خانه به دانشجویان خارجی کمک می‌کند تا به طور کامل در فرهنگ محلی قرار بگیرند.
- برنامه‌های “میزبانی تعطیلات” مشابه هستند، اما فقط برای یک وعده غذایی یا یک روز طول می‌کشند. این گزینه شامل یک گروه فردی، خانوادگی یا اجتماعی است که از تازه واردان برای یک وعده غذایی در جشنی بخصوص میزبانی می‌کند. میزبانی تعطیلات یک راه عالی برای غوطه ور شدن در سنت‌های محلی است. به عنوان مثال، یک تعطیلات محبوب برای میزبانی از تازه واردان، روز شکرگزاری است. یک تعطیلات منحصر به فرد در آمریکای شمالی!
اینها فقط دو نمونه از برنامه‌هایی هستند که به شما کمک می‌کنند با فرهنگ و جامعه جدید خود ارتباط برقرار کنید. به خصوص در تعطیلات مهم است که با افراد اطراف خود ارتباط برقرار کنید.
چند راه مفید برای غلبه بر حس تنهایی بعد از مهاجرت
اینها تنها چند چیز است که ممکن است به شما در مبارزه با افسردگی در هنگام ورود به ایالات متحده کمک کند.
راه‌های معتبر زیادی برای مقابله با تنهایی بعد از مهاجرت وجود دارد، و یک رویکرد ممکن است به یک فرد کمک کند اما به دیگری کمک نمی‌کند. نکته کلیدی این است که به جستجو ادامه دهید تا زمانی که چیزی را پیدا کنید که برای شما مفید باشد.
نکته مهم این است که بدون تلاش برای یافتن آنچه برای شما مفید است تسلیم نشوید. فقط به اشتیاق خود برای رفتن به خانه توجه نکنید. در عوض، همه چیزهایی را که قبلاً انجام داده‌اید به خاطر بسپارید. روی ماجراهای شگفت انگیزی تمرکز کنید که هنوز در انتظار شما در سفر هستند.
سخن پایانی
در تجربه حس تنهایی در مهاجرت بخصوص هنگامی که شرایط سخت می‌شود، از کمک گرفتن از دوستان، خانواده و متخصصان غافل نشوید. گاهی تنها چیزی که نیاز دارید فرصتی برای صحبت کردن است و کسی که به شما گوش دهد. چه بهتر که آن فرد یک هم‌وطن باشد تا درک بیشتری از آنچه پشت سر گذاشته‌اید و آنچه پیش رو دارید، داشته باشد.
معرفی نویسنده: پریسا ایازی
من کارشناسی روانشناسی بالینی و کارشناسی ارشد رو روانشناسی عمومی خوندم. علاقمند به حوزه مدیریت استرس و مراقبه هستم.
حدود ۱۵ سال سابقه کار در زمینه آموزش و کاربرد انواع تکنیکهای ریلکسیشن،مدیتیشن و مایندفولنس دارم.
در حال حاضر به عنوان درمانگر در زمینه‌‌های درمان انواع اختلالات اضطرابی، مشاوره نوجوان و بهبود روابط والدین و فرزند، مشاوره پیش از ازدواج فعال هستم.
No comment