چه چیزی باعث می‌شود که پست‌ها را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذاریم؟

چه چیزی باعث می‌شود افراد پست‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند؟ یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ما پست‌هایی را  در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذاریم که فکر می‌کنیم برای خودمان یا دوستان و خانواده‌مان کاربرد دارد. یک کاربر اینترنتی به طور متوسط ​​نزدیک به سه ساعت در روز از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کند. در بسیاری از شرایط رسانه‌های اجتماعی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات با مردم مانند نحوه ایمن ماندن از COVID-19، نقش پررنگی دارند و محققان می‌خواهند بدانند چه عاملی باعث به اشتراک گذاشتن و وایرال شدن یک پست می‌شود.

به اشتراک گذاری پست در شبکه های اجتماعی

در یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشگاه پنسیلوانیا، دانیل کازم و امیلی فالک، انجام شد، رفتار بیش از 3000 فرد را در به اشتراک گذاری اطلاعات آنلاین تجزیه و تحلیل کرد. معلوم شد که پاسخ کاملاً ساده است: مردم اطلاعاتی را که احساس می‌کنند برای خودشان یا افرادی که می‌شناسند معنادار است به اشتراک می‌گذارند. محققان آزمایش کردند که چه چیزی به وایرال کمک می‌کند. به طور کلی اگر مردم اطلاعاتی را برای خود یا جامعه ارزشمند بدانند آن اطلاعات بیشتر به اشتراک گذاشته شده و وایرال می‌شود.کاسمه، مدیر تحقیقاتی در آزمایشگاه علوم اعصاب ارتباطی دانشکده ارتباطات می‌گوید: این یافته، کلیدی برای ایجاد پیام‌های مؤثر است. انسان‌ها موجوداتی اجتماعی هستند و دوست دارند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. به اشتراک‌گذاری اطلاعات مراکز پاداش را در مغز ما فعال می‌کند. هنگامی که با دیگران ارتباط برقرار می‌کنیم، آنچه را که طرف مقابل فکر می‌کند یا می‌خواهد بشنود در نظر می‌گیریم، مسأله‌ای  که به عنوان ارتباط اجتماعی شناخته می‌شود.

فعالیت در شبکه های اجتماعی

برای مطالعه، شرکت‌کنندگان در معرض مقالات و پست‌های رسانه‌های اجتماعی در مورد سلامت، تغییرات آب و هوا، رای‌گیری و COVID-19  قرار گرفتند. برخی از شرکت‌کنندگان سرفصل‌ها و خلاصه مقالات خبری را مطالعه کردند، برخی دیگر به پست‌های رسانه‌های اجتماعی نگاه کردند. همه شرکت‌کنندگان ارزیابی کردند که چقدر احتمال دارد هر پیامی را به اشتراک بگذارند و چقدر هر یک را با خودشان و افرادی که می‌شناسند، مرتبط می‌دانند.

محققان دریافتند که صرف نظر از موضوع پوشش داده شده یا رسانه پیام، مردم به احتمال زیاد می‌گویند که پیام‌هایی را به اشتراک می‌گذارند که از نظر آنها مرتبط با خود یا جامعه نزدیک به خودشان است.

کازم می‌گوید: “به اشتراک گذاری اطلاعات یک جزء حیاتی از اقدامات فردی و جمعی است. در آغاز همه‌گیری، ما نیاز داشتیم به سرعت اطلاعات دقیقی را در مورد آنچه در حال وقوع است، چگونه از خود محافظت کنیم، چگونه از یکدیگر محافظت کنیم، منتشر کنیم. انتشار اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند برای تغییر رفتار فردی ما و همچنین تغییر کلی بسیار موثر باشد”. کازم و همکارانش در آزمایشگاه علوم اعصاب ارتباطات، با داده‌های ده‌ها هزار پیام، معتقدند که این یافته می‌تواند به شکل‌دهی پیام‌های عمومی مؤثر در رسانه‌های اجتماعی کمک کند. کاسمه می‌گوید: «ما علاقه‌مندیم بفهمیم که چگونه می‌توانیم از نظریه روان‌شناختی در مداخلات دنیای واقعی برای ترویج تغییر رفتار استفاده کنیم».

یکی از راه‌های بهبود اشتراک‌گذاری محتوا، استخدام افرادی است که محتوا را با خود یا از نظر اجتماعی مرتبط می‌دانند در نتیجه پیام‌های آنلاین را به اشتراک می‌گذارند. مورد دیگر این است که پیام‌ها را به گونه‌ای قاب بندی کنیم که مخاطبان آنها را بیشتر مرتبط با خود یا اجتماع محل زندگی خود بدانند. برای این مطالعات، محققان از اسکنرهای fMRI برای درک اینکه چگونه مناطق خاصی از مغز درک خود و ارتباط اجتماعی را شکل می‌دهند، استفاده می‌کنند. به طور کلی، تیم امیدوار است که نتایج این مطالعه به کسانی که می‌خواهند تغییرات اجتماعی ایجاد کنند، ابزارهایی را برای انجام این کار به طور مؤثر ارائه دهد. کازم می‌گوید: «مسائل بزرگ نیازمند اقدام جمعی هستند و انتشار اطلاعات دقیق، افراد را قادر می‌سازد تا به یکدیگر بپیوندند و اقدام کنند».

فالک می‌گوید: «این مطالعه مؤلفه‌های روان‌شناختی کلیدی را برجسته می‌کند که افراد را برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات در مورد موضوعاتی که بر رفاه ما تأثیر می‌گذارند، برمی‌انگیزد. اشتراک‌گذاری یکی از اهرم‌های کلیدی برای تغییر هنجارهای فرهنگی و ایجاد انگیزه برای اقدام در مقیاس بزرگ‌تر است، بنابراین بسیار مهم است که بفهمیم چه چیزی باعث وقوع آن می‌شود». مطالعات بیشتر قطعاً لازم است اما آنچه واضح است اثرگذارتر بودن پست‌هایی است که افراد با آن ارتباط برقرار می‌کنند و بعد انسانی و روابط انسانی در آن مشهود است.

معرفی نویسنده: پریسا ایازی

معرفی نویسنده: پریسا ایازی

من کارشناسی روانشناسی بالینی و کارشناسی ارشد رو روانشناسی عمومی خوندم. علاقمند به حوزه مدیریت استرس و مراقبه هستم.
حدود ۱۵ سال سابقه کار در زمینه آموزش و کاربرد انواع تکنیکهای ریلکسیشن،مدیتیشن و مایندفولنس دارم.
در حال حاضر به عنوان درمانگر در زمینه‌‌های درمان انواع اختلالات اضطرابی، مشاوره نوجوان و بهبود روابط والدین و فرزند، مشاوره پیش از ازدواج فعال هستم.

No comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *