خشم معمولاً یک واکنش سالم در پاسخ به نقض مرزها می‌باشد. کنترل خشم، نیازمند شناخت کامل و آگاهی از نحوه بروز مناسب آن است. یک واکنش مناسب به خشم، این است که زمان وقوع آن را به درستی تشخیص دهیم. در قدم بعدی باید مکث کرده و منبع و علت آن را شناسایی کنیم.

زمانی که از نحوه نقض مرزها و چارچوب‌های خود آگاه شوید، می‌توانید از طریق ایستادگی سازنده، ارتباطات قاطعانه و ایجاد مرزبندی مجدد، به طور موثر پاسخ دهید.

این فرآیند آنطور که به نظر می‌رسد آسان نیست! زیرا عصبانیت اغلب باعث ایجاد واکنش‌های فوری و عجولانه می‌شود. از طرف دیگر ارضای میل به پرخاشگری در لحظه لذت بخش می‌باشد. اما باید بدانیم که این واکنش‌ها، معمولا منجر به عواقب تاسف باری مانند برچسب زدن، توهین، تهدید یا پرخاشگری فیزیکی می‌گردد. بروز چنین واکنش‌هایی به این دلیل است که عصبانیت با میل تلافی کردن ایجاد می‌شود. تلافی کردن و صدمه زدن به دیگری، همانطور که خود شما آسیب دیده‌اید.

اما اگر اندکی مکث کرده و علت خشم را ریشه یابی کنید، می‌توانید چارچوب‌های نقض شده را مجددا شکل دهید.

در غیر این صورت، با پاسخی تکانشی و عجولانه مواجه خواهید شد. چنین واکنشی معمولاً با احساس گناه همراه می‌شود و احساس می‌کنید موظف به عذرخواهی از طرف مقابل هستید. در نتیجه یک چرخه معیوب از واکنش‌های متقابل بین هر یک از شما ایجاد می‌شود. بدون اینکه مشکل و تعارض موجود، به روشی سازنده برطرف شود.

به جای واکنش‌های عجولانه، بهتر است از خشم خود به عنوان راهنما استفاده کنید! خشم به شما کمک می‌کند خودتان، مرزهایتان و آنچه از دیگران انتظار دارید را بیشتر بشناسید. علاوه بر این می‌توانید به اطرافیان خود بیاموزید که چگونه باید با شما رفتار کنند.

روان‌درمانی و جلسات مشاوره، می‌تواند به شما نحوه استفاده موثر از خشم را بیاموزد و از این طریق می‌توانید مرزهایی را که از سلامت روان شما محافظت می‌کند، تعیین نمایید.