محققان دریافتند افرادی که در نزدیکی فضاهای سبز زندگی میکنند، نمرات عملکرد شناختی کلی بهتری دارند، مخصوصاً در زمینه سرعت پردازش اطلاعات و توجه.
حال این سوال مطرح میشود که چرا زندگی در نزدیکی فضاهای سبز باعث بهبود عملکرد شناختی میشود؟
نویسندگان هنگام فرمولبندی سؤالات پژوهشی خود این فرضیه را مطرح کردند که اگر فضاهای سبز مسکونی به طور مثبت با عملکرد شناختی بهتر در میانسالی مرتبط باشد، این ارتباط به احتمال زیاد با سهگانه افسردگی کمتر، فعالیت بدنی بیشتر و آلودگی هوا کمتر همراه است.
با این حال، در کمال تعجب، آنها دریافتند که به نظر میرسد کاهش افسردگی تنها عامل میانجی مرتبط با شناخت بهتر در میان افرادی است که در نزدیکی فضاهای سبز زندگی میکنند. با این حال، محققان خاطرنشان میکنند که علیرغم یافتههای این مطالعه خاص، تجزیه و تحلیل دادههای آنها دارای محدودیتهایی است. هنوز این احتمال وجود دارد که فضاهای سبز با حمایت از فعالیت بدنی، ترویج بازسازی روانی و یا کاهش قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا به کاهش زوال شناختی کمک کند.
جیمنز در اینباره میگوید: “ما تصور میکنیم، که افسردگی ممکن است مکانیسم مهمی باشد که ازطریق آن فضای سبز ممکن است زوال شناختی را به ویژه در بین زنان کاهش دهد، اما تحقیقات ما برای درک بهتر این مکانیسمها ادامه دارد.”
در حالی که این مطالعه شواهدی از ارتباط بین فضاهای سبز مسکونی، سلامت روانی بهتر و عملکرد شناختی بهبود یافته را نشان میدهد، مشخص نمیکند که چه نوع فضای سبز مفیدتر است. تحقیقات آتی توسط Jimenez و تیم او، الگوریتمهای یادگیری عمیق را در تصاویر نمای خیابان Google اعمال خواهد کرد تا مشخص کند که چه نوع خاصی از سبزهها (به عنوان مثال، درختان، چمنها، درختچهها) عوامل محرک برای سلامت روانی بهتر و بهبود شناخت هستند.
جیمنز در پایان میگوید: توزیع فضای سبز در شهرها یکنواخت نیست. افزایش دسترسی روزانه به پوشش گیاهی در میان گروههای آسیبپذیر در شهرهای شهری گام بعدی حیاتی برای دستیابی به عدالت سلامت است.
No comment