افراد مبتلا به اختلال خود بیمار انگاری اکنون مبتلا به اختلال نشانه جسمانی یا اختلال اضطراب بیماری تشخیص داده میشوند. این اختلال یک اضطراب سلامتی وسواسی در مورد داشتن یک بیماری جدی پزشکی است و قبلا هیپوکندری نامیده میشد. اگر فرد در مورد سلامتی زیاد نگران باشد، ولی نشانههای جسمانی نداشته یا خیلی کم داشته باشد، شاید مناسبتر باشد که به جای اختلال نشانه جسمانی اختلال اضطراب بیماری در نظر گرفته شود. در چنین مواردی علیرغم اطمینان متخصصان پزشک، برداشت نادرست شخص از احساسات جزئی یا عادی بدن به عنوان علائم بیماری جدی است.
در اختلال خود بیمار انگاری، فرد بیش از حد نگران است که به بیماری شدید مبتلا شود یا ممکن است باور داشته باشد که احساسات طبیعی بدن یا علائم جزئی، علائم بیماری شدید هستند، حتی اگر یک معاینه پزشکی کامل یک وضعیت پزشکی جدی را نشان ندهد. ممکن است اضطراب شدیدی را با این باور تجربه کنید که احساسات بدن، مانند انقباض عضلانی یا خستگی، با یک بیماری خاص و جدی مرتبط است. این اضطراب بیش از حد – به جای علائم فیزیکی – منجر به پریشانی شدیدی میشود که میتواند زندگی شما را مختل کند. اختلال خود بیمار انگاری که هنوز هم با این عنوان بین مردم مطرح میشود، یک وضعیت طولانی مدت است که با افزایش سن یا در زمان استرس افزایش مییابد.
اما مشاوره روانشناختی (روان درمانی) و گاهی اوقات دارو میتواند به کاهش نگرانی شما کمک کند. اضطراب قابل توجه سلامتی میتواند باعث ناراحتی واقعی فرد شود و اطمینان خاطر دادن به این افراد همیشه مفید نیست. گاهی اوقات، ارائه اطمینان میتواند اوضاع را بدتر کند. ماروم به شما اطلاعات مفیدی در این زمینه میدهد تا خودتان یا فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید که برای یادگیری راههای مقابله با اختلال خود بیمار انگاری با روانشناس ملاقات کنید.
اختلال خود بیمار انگاری میتواند ناامید کننده باشد و باعث استرس در خانوادهها و روابط شود. اگر خود بیمار انگاری بدون یا با کمی نشانه جسمانی همراه باشد و تشخیص اختلال اضطراب بیماری گذاشته شود علائم شامل مشغول شدن ذهن بر اساس احساسات طبیعی بدن (مانند معده پر سر و صدا) یا علائم جزئی (مانند بثورات جزئی) به این ایده است که شما به شدت بیمار هستید، علائم و نشانهها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اگر اختلال خود بیمار انگاری تحت عنوان اضطراب بیماری تشخیص داده شد باید بین آن و نگرانی برای سلامتی تفاوت قائل بود. اگر بدن شما علائم بیماری را برای شما ارسال میکند، طبیعی است که نگران باشید. اضطراب سلامتی با این باور ثابت مشخص میشود که شما علائم یک بیماری شدید را دارید حتی وقتی ندارید! ممکن است آنقدر نگران شوید که پریشانی ناتوانکننده شود. اگر نگران سلامتی خود هستید، کار منطقی این است که به پزشک خود مراجعه کنید. با اضطراب بیماری، حتی پس از اینکه نتایج آزمایشات پزشکی منفی میشود و پزشکان به شما اطمینان میدهند که سالم هستید، در مورد علائم خود احساس ناراحتی شدیدی خواهید کرد.
این وضعیت فراتر از نگرانی عادی برای سلامتی است. اختلال خود بیمار پنداری پتانسیل این را دارد که در کیفیت زندگی افراد، از جمله در تواناییهای آنها در موارد زیر مشکل ایجاد کند:
متخصصان از دلایل دقیق اختلال خود بیمارانگاری بدون یا با اندکی نشانههای جسمانی که امروز اضطراب بیماری نامیده میشود، مطمئن نیستند، اما فکر میکنند عوامل زیر ممکن است دخیل باشند:
خود بیمار انگاری اغلب در اوایل یا اواسط بزرگسالی رخ میدهد و میتواند با افزایش سن بدتر شود. برای افراد مسن، اضطراب سلامتی ممکن است بر ترس از ایجاد مشکلات حافظه متمرکز شود.
سایر عوامل خطر برای اضطراب بیماری عبارتند از:
اختلال خود بیمار انگاری دیگر در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانشناسی آمریکا گنجانده نشده است. قبلاً هیپوکندریازیس (که بیشتر به عنوان هیپوکندری شناخته می شود) نامیده می شد.
اکنون، افرادی که مبتلا به هیپوکندری تشخیص داده شده بودند، به این دستهها تقسیم میشوند:
برای رسیدن به تشخیص، پزشک شما یک معاینه فیزیکی برای رد هر گونه شرایط سلامتی که نگران آن هستید، انجام می دهد. اگر سالم هستید، ممکن است پزشک شما را به یک روانشناس ارجاع دهد. روانشناس با موارد زیر ادامه خواهد داد:
طبق انجمن روانپزشکی آمریکا، اختلال اضطراب بیماری یا خود بیمار انگاری بدون نشانه جسمانی با موارد زیر مشخص میشود:
درمان اضطراب سلامتی بر بهبود علائم و توانایی شما برای عملکرد در زندگی روزمره متمرکز است. به طور معمول، درمان شامل روان درمانی است که گاهی اوقات داروها به آن اضافه میشود.
رایجترین درمان برای خود بیمار انگاری روان درمانی، به ویژه درمان شناختی رفتاری (CBT) است. CBT میتواند در درمان اضطراب بیماری بسیار موثر باشد زیرا مهارت هایی را به شما می آموزد که میتواند به شما در مدیریت اختلال کمک کند. شما میتوانید در CBT به صورت فردی یا گروهی شرکت کنید. برخی از مزایای CBT عبارتند از:
سایر اشکال روان درمانی نیز گاهی برای درمان اضطراب سلامتی استفاده می شود. شامل مدیریت استرس رفتاری و مواجهه درمانی. اگر علائم شما شدید باشد، پزشک ممکن است علاوه بر رواندرمانی، دارو نیز تجویز کند.
برخی از افراد به روان درمانی پاسخ نمی دهند. اگر این مورد در مورد شما صدق میکند، پزشک ممکن است داروها را توصیه کند.
داروهای ضد افسردگی، مانند مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، اغلب برای این بیماری استفاده میشوند. اگر علاوه بر اضطراب، اختلال خلقی یا اضطرابی نیز دارید، داروهایی که برای درمان آن شرایط استفاده میشوند نیز ممکن است کمک کنند.
برخی از داروها برای اضطراب سلامتی با خطرات و عوارض جانبی جدی همراه هستند. مهم است که گزینههای درمانی خود را با پزشک خود به طور کامل بررسی کنید.
اضطراب بیماری یک وضعیت پزشکی طولانی مدت است که می تواند در طول زمان از نظر شدت متفاوت باشد. در بسیاری از افراد، به نظر میرسد که با افزایش سن یا در زمان استرس بدتر میشود. با این حال، اگر به دنبال کمک باشید و به برنامه درمانی خود پایبند باشید، ممکن است علائم اضطراب بیماری خود را کاهش دهید تا بتوانید عملکرد روزانه خود را بهبود بخشیده و نگرانیهای خود را کاهش دهید.
اختلال اضطراب بیماری ممکن است موارد زیر را به همراه داشته باشد:
علاوه بر درمان حرفهای برای اختلال اضطراب بیماری، خودمراقبتی نیز میتواند کمک کند. موارد خودمراقبتی شامل:
نگرانی دائمی درباره ابتلا به یک بیماری جدی میتواند همه ابعاد زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. شدت بیماری اغلب بیشتر میشود و او را خانه نشین میکند. این موضوع میتواند بر روابط زناشویی، آرامش فرزندان و توانایی تمرکز و بسیاری موارد دیگر اثر منفی بگذارد. وخامت توضاع تا جایی پیش رود که حتی در بهترین جایگاه شغلی فرد حرفه خود را از دست بدهد. پیش از اینکه اوضاع بدتر شود، برای درمان اقدام بفرمایید.
من کارشناسی روانشناسی بالینی و کارشناسی ارشد رو روانشناسی عمومی خوندم. علاقمند به حوزه مدیریت استرس و مراقبه هستم.
حدود ۱۵ سال سابقه کار در زمینه آموزش و کاربرد انواع تکنیکهای ریلکسیشن،مدیتیشن و مایندفولنس دارم.
در حال حاضر به عنوان درمانگر در زمینههای درمان انواع اختلالات اضطرابی، مشاوره نوجوان و بهبود روابط والدین و فرزند، مشاوره پیش از ازدواج فعال هستم.