افراد مبتلا به اختلال خود بیمار انگاری اکنون مبتلا به اختلال نشانه جسمانی یا اختلال اضطراب بیماری تشخیص داده می‌شوند. این اختلال  یک اضطراب سلامتی وسواسی در مورد داشتن یک بیماری جدی پزشکی است و قبلا هیپوکندری نامیده می‌شد. اگر فرد در مورد سلامتی زیاد نگران باشد، ولی نشانه‌های جسمانی نداشته یا خیلی کم داشته باشد، شاید مناسب‌تر باشد که به جای اختلال نشانه جسمانی اختلال اضطراب بیماری در نظر گرفته شود. در چنین مواردی علیرغم اطمینان متخصصان پزشک، برداشت نادرست شخص از احساسات جزئی یا عادی بدن به عنوان علائم بیماری جدی است. 

در اختلال خود بیمار انگاری، فرد بیش از حد نگران است که به بیماری شدید مبتلا شود یا ممکن است باور داشته باشد که احساسات طبیعی بدن یا علائم جزئی، علائم بیماری شدید هستند، حتی اگر یک معاینه پزشکی کامل یک وضعیت پزشکی جدی را نشان ندهد. ممکن است اضطراب شدیدی را با این باور تجربه کنید که احساسات بدن، مانند انقباض عضلانی یا خستگی، با یک بیماری خاص و جدی مرتبط است. این اضطراب بیش از حد – به جای علائم فیزیکی – منجر به پریشانی شدیدی می‌شود که می‌تواند زندگی شما را مختل کند. اختلال خود بیمار انگاری که هنوز هم با این عنوان بین مردم مطرح می‌شود، یک وضعیت طولانی مدت است که با افزایش سن یا در زمان استرس افزایش می‌یابد. 

اما مشاوره روانشناختی (روان درمانی) و گاهی اوقات دارو می‌تواند به کاهش نگرانی شما کمک کند. اضطراب قابل توجه سلامتی می‌تواند باعث ناراحتی واقعی فرد شود و اطمینان خاطر دادن به این افراد همیشه مفید نیست. گاهی اوقات، ارائه اطمینان می‌تواند اوضاع را بدتر کند. ماروم به شما اطلاعات مفیدی در این زمینه می‌دهد تا خودتان یا فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید که برای یادگیری راه‌های مقابله با اختلال خود بیمار انگاری با روانشناس ملاقات کنید.