اندازه‌گیری استرس ناشی از جا‌به‌جایی خانه

جابه‌جایی خانه استرس‌زا تلقی می‌شود اما چقدر استرس‌زا است؟ شاید برای تک تک ما ترک محله‌ای که دوستانمان در آن زندگی می‌کردند جز خاطرات دردناک کودکی باشد. تغییر محل زندگی قطعاً باعث ایجاد استرس برای فرد در هر سن و سالی خواهد شد اما این استرس در شرایط مختلف میزان متفاوتی خواهد داشت. دکتر ویلیام چئونگ، محقق دانشکده بازرگانی دانشگاه اوکلند، در حال تجزیه و تحلیل داده‌های سطح خرد در مورد افراد و خانواده‌ها است تا اثرات تغییر خانه بر رفاه روانی و استرس را بررسی کند.

مطالعه او که با همکاری دانیل وونگ، تحلیلگر تجاری انجام شده است، سطوح استرس را در میان بزرگسالان منطقه اوکلند، یعنی صاحبان خانه و اجاره‌نشینان، در کنار گروه کنترلی از افراد که جابه جایی خانه را ندارند، بررسی می‌کند. به طور کلی، نتایج نشان می‌دهد که میانگین سطح استرس صاحبان خانه در جا به جایی به طور قابل توجهی بالاتر از اجاره کنندگان است و به طور کلی کسانی که بیشتر جابجا می‌شوند استرس بیشتری نسبت به کسانی که این کار را انجام نمی‌دهند، دارند. همچنین در مقابل افرادی که با سطوح استرس بالا سر و کار دارند، مستعد تغییر خانه هستند. دکتر چونگ می‌گوید استرس‌های مزمن منجر به جا به جایی مکرر می‌شوند. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که وقتی افراد جا به جا نمی‌شوند، سطح استرس در طول زمان کاهش می‌یابد. چئونگ می‌گوید که مستاجران مسکن دولتی سطوح استرس پایه بسیار بالاتری نسبت به صاحبان خانه و مستاجران دارند. در یک جمله داشتن خانه ای ثابت و پایدار با استرس کم رابطه‌ای نزدیک دارد.

دکتر چئونگ در مقاله خود می‌گوید، در حالی که تحقیقات نشان داده است که جا به جایی خانه برای رفاه روانی مضر است، “مطالعات ما بیشتر نشان می‌دهد که جابجایی مکرر و انواع مسکن مانند مواردی که مسکن فرد به شغلش وابسته است، عامل مهمی در استرس است.”

در نتیجه، نویسندگان این مطالعه، اجرای استراتژی‌های مسکن را توصیه می‌کنند که تضمین می‌کند مسکن در طول زمان پایدار است. دکتر چئونگ می‌گوید « برنامه‌های کمکی نیاز است تا مسکن را برای افراد آسیب‌پذیر، مانند کسانی که با بیماری روانی مواجه می‌شوند، قابل دسترس‌تر می‌سازد. ما به برنامه‌های اقتصادی نیاز داریم که به افرادی که در معرض خطر از دست دادن خانه‌هایشان هستند، کمک کند و علاوه بر تأمین مسکن پایدار، خدمات بهداشت روانی باید در دسترس باشد و به گونه‌ای طراحی شود که در شرایط گذرا پایدار بماند». آسیب حاصل از جا به جایی خانه موردی است که برای مردم در همه جای دنیا صدق می‌کند و در کشور ما نیز به لحاظ سلامت روان مسئله بسیار مهمی است که باید به آن رسیدگی شود تا به بهبود سلامت روان افراد جامعه کمک شود. وجود خانه‌ای پایدار می‌تواند جلوی بسیاری از دغدغه‌ها را بگیرد.

در پژوهش حاضر میانگین سطوح استرس افراد بدون جا به جایی، مستأجر، صاحب خانه و ساکنان مسکن دولتی بین 19 تا 54 سال که در شهر اوکلند بین سال‌های 2013 تا 2018 زندگی کردند، توسط چئونگ و وونگ تجزیه و تحلیل شد. این داده‌های سرشماری به آنها این امکان را داد تا آنچه را که به عنوان مقیاس رتبه‌بندی تنظیم مجدد اجتماعی شناخته می‌شود، بازسازی کنند، مقیاس مقایسه استرس که در دهه 1960 توسط دو روانپزشک توسعه یافت، تا 100 امتیاز را به عوامل استرس‌زای مختلف زندگی نسبت می‌دهد که از 100 امتیاز برای مرگ همسر تا 11 امتیاز برای نقض جزئی قانون متغیر است. نمونه‌های دیگر عبارتند از: جا به جایی خانه (20 امتیاز)، طلاق (73 امتیاز). دکتر چئونگ می‌گوید که روش جدید به ابزاری منجر شده است که می‌تواند تأثیر اجتماعی-اقتصادی را بر یک فرد در هر بخش جمعیتی بسیار مقرون‌به‌صرفه‌تر از معیارهای فعلی اندازه‌گیری کند. استفاده از داده‌های سرشماری و مدل فعلی کارآمدتر از نظرسنجی‌های مرسوم، با حساسیت بهتر و توانایی افزایش یافته برای شناسایی تأثیرات بر روی افراد است.

درک استرس ناشی از جابه‌جایی خانه، با این مطالعه ارتقا یافت. دکتر چونگ می‌گوید که با افزایش درک افراد از چنین عوامل استرس‌زایی، محققان می‌توانند به بحث‌های گسترده‌تری در مورد اینکه چگونه تاریخچه شخصی و فعالیت اجتماعی افراد بر رفاه اجتماعی آنها تأثیر می‌گذارد، کمک کنند.

معرفی نویسنده: پریسا ایازی

معرفی نویسنده: پریسا ایازی

من کارشناسی روانشناسی بالینی و کارشناسی ارشد رو روانشناسی عمومی خوندم. علاقمند به حوزه مدیریت استرس و مراقبه هستم.
حدود ۱۵ سال سابقه کار در زمینه آموزش و کاربرد انواع تکنیکهای ریلکسیشن،مدیتیشن و مایندفولنس دارم.
در حال حاضر به عنوان درمانگر در زمینه‌‌های درمان انواع اختلالات اضطرابی، مشاوره نوجوان و بهبود روابط والدین و فرزند، مشاوره پیش از ازدواج فعال هستم.

No comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *