• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

زندگی از طریق رفتارهای آزاردهنده روانی می‌تواند مانند حرکت در مین باشد. با گذشت زمان، استرس و ترس از چگونگی خلق و خوی شریک زندگی یا والدین، توهین‌های آنها و پذیرش بی‌تفاوتی آنها می‌تواند منجر به آسیب‌های جدی شود.

پس از یک رویداد دردناک اثرات بلندمدت باعث فلاش بک‌های منظم از موقعیت‌های آسیب رسان با افراد بدرفتار می‌شود. همچنین باعث ایجاد علائم اضطرابی مانند عرق کردن کف دست یا ضربان قلب بالا می‌شود. هنگامی که خاطرات یک رابطه با احساس ترس و ناراحتی تیره می‌شود، می‌تواند به اختلال استرس پس از سانحه اشاره کند.

• اختلالات خوردن

یک قربانی به احتمال بسیار زیاد می‌تواند نیازهای عاطفی خود را پنهان و سرکوب کند. این سرکوب راهی ناسالم برای مقابله با احساسات است و زمینه‌ساز اختلالاتی مثل  اختلالات خوردن شده که باعث آرامش و انحراف موقت از درد می‌شود.

• افسردگی

در حالی که آزار و اذیت روانی ممکن است همیشه آسیب فیزیکی ایجاد نکند، اثرات آن می‌تواند به همان اندازه مخرب باشد. تقریباً غیرممکن است که تحت تأثیر بی‌تفاوتی نسبت به درد، توهین به شخص خود، تحقیرهای مداوم و تهدیدهایی که شادی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهند، قرار نگیرید. به خصوص زمانی است که منبع درد شما شخصی است که با او رابطه شخصی نزدیک و مشترک دارید. در موارد آزار روانی، استرس مکرر و مداوم می‌تواند بر سلامت روان تأثیر منفی بگذارد و منجر به شرایطی مانند افسردگی شود. باید بدانید هنگامی که احساس غم و اندوه شدیدی می‌کنید یا متوجه تغییراتی در الگوهای خواب خود می‌شوید، اینها به علاوه سایر علائم افسردگی می‌توانند بر زندگی روزمره تأثیر بگذارند.

• کاهش ارزش خود

سوء استفاده ذهنی به اساسی‌ترین نیازهای ما برای احترام به خود می پردازد: غرور، شادی، اعتماد و از آن به نفع خود استفاده می‌کند. فراتر از سخنان و رفتار ظالمانه یک سوء استفاده کننده که باعث تضعیف عزت نفس می‌شود، وقتی فرد به اشتباه مسئولیت مستقیم اعمال سوء استفاده‌کنندگان خود را بر عهده بگیرد، می‌تواند با ارزش خود مبارزه کند.

• درک نادرست از روابط سالم

روابط سمی طرحی مضر برای تعامل با دیگران فراهم می‌کند. وقتی فردی از رفتار توهین آمیز رنج می‌برد، این می‌تواند انتظارات او را هنگام ارتباط با مردم تحت تأثیر قرار دهد. مانند کودکی که با آزار مداوم زندگی می‌کند، ممکن است روابط سالم را بیگانه بداند. این کودکان با اصول اولیه ارتباط با مراقبان و همسالان مسن تر مبارزه می‌کنند.

• سایر اشکال سوء استفاده را تشویق می‌کند.

هنگامی که یک سوء استفاده کننده تحریف تصور یک فرد از واقعیت را عادی می‌داند، محدودیت‌های کمی در نظر می‌گیرد. این در مورد آزار عاطفی نیز مشابه است، جایی که مقصر دانستن قربانی، رفتار بی‌صدا، یا سایر توهین‌ها می‌تواند آسیب‌های روانی شدیدی ایجاد کند. وقتی فردی از نظر ذهنی و عاطفی آزاردهنده است، غیر معمول نیست که با آزار جسمی نیز سعی در کنترل داشته باشد. این مسأله می‌تواند منجر به پیامدهای خطرناک‌تری در یک محیط سوءاستفاده شود.