یافتههای این پژوهش میتواند منجر به درمان اختلالات مرتبط با ترس شود.
دانشمندان سالک یک مسیر مولکولی را کشف کردهاند که مناظر، صداها و بوهای تهدیدآمیز را در یک پیام واحد ترجمه میکند: بترسید. مولکولی به نام CGRP به نورونها در دو ناحیه مجزا از مغز این امکان را میدهد تا نشانههای حسی تهدیدکننده را در یک سیگنال یکپارچه جمع کنند، آن را بهعنوان منفی علامتگذاری کنند و آن را به آمیگدال منتقل کنند، که سیگنال را به ترس تبدیل میکند.
سونگ هان، نویسنده ارشد، استادیار آزمایشگاه بنیاد سالک برای زیست شناسی پپتید، میگوید: ” مسیر مغزی که ما کشف کردیم مانند یک سیستم هشدار مرکزی عمل میکند. ما متوجه شدیم که نورونهای CGRP توسط نشانههای حسی منفی از هر پنج حواس – بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی و لامسه فعال میشوند. شناسایی مسیرهای تهدید جدید بینشهایی را برای درمان اختلالات مربوط به ترس ارائه میدهد.”
بیشتر تهدیدهای خارجی شامل نشانههای چندحسی، مانند گرما، دود و بوی آتش سوزی است. تحقیقات قبلی نشان داده بود که مسیرهای مختلف به طور مستقل صدا، تصویر و نشانههای تهدید لمس را به چندین ناحیه مغز منتقل میکنند. یک مسیر واحد که همه این نشانهها را ادغام کند برای بقا مفید خواهد بود، اما هیچکس تا به حال چنین مسیری را پیدا نکرده بود.
تحقیقات قبلی همچنین نشان داد آمیگدال که پاسخهای رفتاری را آغاز میکند و خاطرات ترس را نسبت به محرکهای محیطی و احساسی تشکیل میدهد، ورودی سنگینی از مناطق مغز دریافت میکند که مملو از یک ماده شیمیایی مرتبط با بیزاری است.
شیجیا لیو، نویسنده اول، دانشجوی فارغ التحصیل در آزمایشگاه هان میگوید: «بر اساس این دو مجموعه تحقیقاتی، ما پیشنهاد کردیم که نورونهای CGRP، که به ویژه در مناطق فرعی تالاموس و ساقه مغز یافت میشوند، اطلاعات تهدید چندحسی را به آمیگدال منتقل میکنند. . این مدارها ممکن است هم واکنشهای رفتاری مناسبی ایجاد کنند و هم به شکلگیری خاطرات بد از نشانههای تهدید کمک کنند.»
این تیم آزمایشهای متعددی را برای آزمایش فرضیههای خود انجام دادند. آنها فعالیت نورون CGRP را با استفاده از تصویربرداری کلسیم تک سلولی ثبت کردند، در حالی که به موشها سرنخهای تهدید چندحسی نشان دادند، و محققان را قادر ساختند تا مشخص کنند که کدام روش حسی شامل کدام مجموعه از نورونها است. آنها مسیری را که سیگنالها پس از خروج از تالاموس و ساقه مغز طی کردند، با استفاده از پروتئینهای فلورسنت رنگی مختلف تعیین کردند، همچنین آزمایشهای رفتاری برای سنجش حافظه و ترس انجام دادند.
در مجموع، یافتههای آنها نشان میدهد که دو جمعیت متمایز از نورونهای CGRP یکی در تالاموس، دیگری در ساقه مغز – به سمت مناطق غیر همپوشانی آمیگدال حرکت میکنند و دو مدار مجزا را تشکیل میدهند. هر دو جمعیت با برقراری ارتباط با شبکههای محلی مغز، مناظر، صداها، بوها، مزهها و لمسهای تهدیدآمیز را رمزگذاری میکنند. در نهایت، آنها دریافتند که هر دو مدار برای تشکیل خاطرات بد ضروری هستند و به شما میگوید: “دور بمان.”
نویسندگان امیدوارند که بررسی کنند چگونه سیگنالدهی CGRP در این مدارها باعث اختلالات مربوط به ناهنجاریهای پردازش محرکهای چندحسی، مانند میگرن، PTSD و اختلال طیف اوتیسم میشود. مثلاً میگرن ممکن است این نورونهای CGRP را در تالاموس و ساقه مغز نیز فعال کند. داروهایی که CGRP را مسدود میکنند برای درمان میگرن استفاده شدهاند، محققان امیدوارند که مطالعه آنها بتواند شروعی برای استفاده از این نوع دارو در تسکین خاطرات تهدید در PTSD یا حساسیت بیش از حد حسی در اوتیسم باشد.
معرفی نویسنده: پریسا ایازی
من کارشناسی روانشناسی بالینی و کارشناسی ارشد رو روانشناسی عمومی خوندم. علاقمند به حوزه مدیریت استرس و مراقبه هستم.
حدود ۱۵ سال سابقه کار در زمینه آموزش و کاربرد انواع تکنیکهای ریلکسیشن،مدیتیشن و مایندفولنس دارم.
در حال حاضر به عنوان درمانگر در زمینههای درمان انواع اختلالات اضطرابی، مشاوره نوجوان و بهبود روابط والدین و فرزند، مشاوره پیش از ازدواج فعال هستم.
No comment