با اینکه جمعیت سالمند جهان رو به افزایش است، در سرتاسر دنیا این گروه مورد غفلت قرار می‌گیرد، قریب به 20 درصد سالمندان از مشکلات روان‌پزشکی رنج می‌برند و افسردگی رایج‌ترین این اختلالات است. بیشتر سالمندان به دلیل انگی که به آن‌ها وارد می‌شود از رفتن به پیش روانپزشک خودداری می‌کنند و این شرایط را بدتر می‌کند. این درحالی است که سالمندان آسیبپذیرتر هستند و اتفاقا نیاز بیش‌تری به درمان دارند.
در دوران همه‌گیری‌ها، تأثیرات روانی_اجتماعی قابل توجهی، از جمله: اضطراب، هراس، اختلالات سازگاری، افسردگی، استرس مزمن، و بی‌خوابی همچنین فراگیری اطلاعات نادرست و عدم اطمینان، باعث هیستری دسته‌جمعی می‌شود. در این میان، سالمندان به‌طور ویژه آسیب‌پذیر هستند. در برخی از مقالات یکی از دلایل این آسیب‌پذیری دور بودن از اجتماع و انزوای اجتماعی دانسته شده‌است. فاصله‌گذاری اجتماعی، اگرچه یک استراتژی اصلی برای مبارزه با کووید-19 است، اما یکی از دلایل اصلی تنهایی است، به ویژه در محیط‌هایی مانند مراقبت از سالمندان یا خانه‌های سالمندان که یک عامل خطر مستقل برای افسردگی، اختلالات اضطرابی و خودکشی است.
جمعیت سالمندان به دلیل رویکرد سن‌گرایی، کم‌کم از جامعه جدا می‌شوند و این درحالی است که ارتباطات اجتماعی در خلال فروپاشی سلامت روانی و جسمی این دوره بسیار حیاتی است. از طرفی این سن‌گرایی‌ها منجر به غفلت و نیهیلیسم درمانی می‌شود. اکثر سالمندان با تلفن‌های هوشمند یا زبان رسانه راحت نیستند، از این رو اقدامات احتیاطی برای یک بیماری همه‌گیر باید به زبان ساده برای آن‌ها توضیح داده شود. اختلال شناختی و مشکلاتی مانند سرگردانی، تحریک‌پذیری و علائم روان‌پریشی می‌تواند وحشت را بدتر کرده و رعایت نکات احتیاطی فاصله و بهداشت را برای آن‌ها دشوار کند. علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلالات سلامت روان، مخصوصا در این گروه سنی آسیبپذیرتر می‌شوند و در طول چنین بحرانی مستعد تشدید هستند. تبعیض و عدم استفاده از مراقبت‌های بهداشتی از دیگر عوامل موثر در مراقبت ضعیف از آن‌ها در طول شیوع COVID-19 است.
چرا سلامت روان سالمندان مهم است؟
سلامت روان، مخصوصا در سالمندان، سنگ بنای سلامت عمومی است، از آنجایی که نیاز به یک “درمان ویروسی” اهمیت سلامت روان را تحت الشعاع قرار می‌دهد، وحشت جهانی، تنها به افزایش شیوع کمک می‌کند. تجارب آموخته‌شده از بیماری‌های همه‌گیر قبلی، ثابت کرده‌است که جلسات مشاوره تلفنی منظم، تماس سالم و روتین با خانواده، در اختیار قرار دادن اطلاعات مرتبط و به‌روز، مراقبت از نیازهای عمومی پزشکی و روان‌شناختی، و احترام به فضای شخصی و منزلت سالمندان، از اجزای مهم مراقبت از سلامت روان آن‌هاست.
در طول این دوران، فاصله‌گذاری اجتماعی و قرنطینه، بسیاری از سالمندان و مراقبان را دچار احساس انزوا، تنهایی، آشفتگی و گوشه‌گیری می‌کند. افرادی که دارای شرایط روانی زمینه‌ای مانند افسردگی، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و اختلال مصرف مواد قبلی هستند، به‌ویژه در معرض خطر بالای پیامدهای منفی از جمله اضطراب شدید، عود مصرف مواد و افکار خودکشی هستند و باید حتما نسبت به دریافت خدمات روان‌درمانی اقدام کنند.
اگر یک بیماری روانی یا اختلال مصرف مواد دارید، برای شما بسیار الزامی است که با مشاور، درمانگر یا روانپزشک خود در تماس باشید.
No comment