انواع افسردگی

وقتی مردم به افسردگی فکر می‌کنند، اغلب آن را به یکی از دو چیز تقسیم می‌کنند – یا افسردگی «بالینی» که نیاز به درمان دارد یا افسردگی «معمولی» که تقریباً هر کسی می‌تواند آن را تجربه کند. به عنوان یک بیماری، درک اختلال افسردگی می‌تواند مفهومی دشوار باشد زیرا ما از آن به عنوان علامت یک بیماری و خود یک بیماری یاد می‌کنیم.

فهرست:

افسردگی چیست؟

از نقطه نظر پزشکی، افسردگی به عنوان یک اختلال خلقی تعریف می‌شود که باعث احساس مداوم خلق و خوی افسرده یا غمگینی و اغلب از دست دادن عمیق علاقه به چیزهایی می‌شود که معمولاً برای فرد لذت بخش است.

افسردگی بر احساس، تفکر و رفتار شما تأثیر می‌گذارد و می‌تواند در توانایی شما برای عملکرد و ادامه زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. دلایل مختلفی برای افسردگی وجود دارد که برخی از آن‎‌ها را به طور کامل درک نمی‌کنیم. هفت نوع از رایج‌ترین انواع افسردگی شامل موارد زیر است:

1.اختلال افسردگی اساسی (MDD)

هنگامی که مردم از واژه افسردگی بالینی استفاده می کنند، به طور کلی به اختلال افسردگی اساسی (MDD) اشاره می‌کنند. اختلال افسردگی اساسی یک اختلال خلقی است که با تعدادی ویژگی کلیدی مشخص می‌شود:

  • حالت افسردگی
  • عدم علاقه به فعالیت‌هایی که معمولاً از آنها لذت می‌برند.
  • تغییرات در وزن
  • تغییرات در خواب
  • خستگی
  • احساس بی ارزشی و گناه
  • مشکل در تمرکز
  • افکار مرگ و خودکشی

اگر فردی اکثر این علائم را برای مدت بیش از دو هفته تجربه کند، اغلب با MDD تشخیص داده می‌شود.

2.اختلال افسردگی مداوم (PDD)

دیس تایمیا که امروزه به عنوان اختلال افسردگی مداوم شناخته می‌شود، به نوعی افسردگی مزمن اشاره دارد که برای روزهای بیشتر از حداقل دو سال وجود دارد. می‌تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. افراد ممکن است دوره های کوتاهی از عدم احساس افسردگی را تجربه کنند، اما این تسکین علائم به مدت دو ماه یا کمتر طول می‌کشد. اگرچه علائم به شدت اختلال افسردگی اساسی نیستند، اما فراگیر و طولانی مدت هستند.

علائم PDD عبارتند از:

  1. احساس غم و اندوه
  2. از دست دادن علاقه و لذت
  3. عصبانیت و تحریک پذیری
  4. احساس گناه
  5. عزت نفس پایین
  6. مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب
  7. زیاد خوابیدن
  8. احساس ناامیدی
  9. خستگی و کمبود انرژی
  10. تغییرات در اشتها
  11. مشکل در تمرکز

درمان اختلال افسردگی مداوم اغلب شامل استفاده از داروها و روان درمانی است.

طبق گزارش موسسه ملی سلامت روان، 1.5 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده در سال گذشته اختلال افسردگی مداوم داشتند. این اختلال زنان (1.9%) را بیشتر از مردان (1%) تحت تاثیر قرار می‌دهد، و محققان تخمین می‌زنند که حدود 1.3٪ از کل بزرگسالان ایالات متحده در مقطعی از زندگی خود به این اختلال مبتلا خواهند شد.

3.اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی یک اختلال خلقی است که با دوره‌هایی از خلق و خوی بالارفته غیرطبیعی به نام مانیا مشخص می‌شود. این دوره‌ها می‌توانند خفیف باشند (هیپومانیا) یا می‌توانند آنقدر شدید باشند که باعث اختلالات قابل توجهی در زندگی فرد شوند، نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند یا بر حس واقعیت تأثیر بگذارند. اکثریت قریب به اتفاق مبتلایان به اختلال دوقطبی نیز دوره‌هایی از افسردگی اساسی دارند.
علاوه بر خلق افسرده و کاهش قابل توجه علاقه به فعالیت‌ها، افراد مبتلا به افسردگی اغلب دارای طیف وسیعی از علائم فیزیکی و عاطفی هستند که ممکن است شامل:

  • خستگی، بی‌خوابی و بی‌حالی
  • دردها، دردها و بیقراری روانی حرکتی غیر قابل توضیح
  • ناامیدی و از دست دادن عزت نفس
  • تحریک پذیری و اضطراب
  • بلاتکلیفی و بی نظمی

خطر خودکشی در بیماری دوقطبی حدود 15 برابر بیشتر از جمعیت عمومی است. روان پریشی (شامل توهم و هذیان) نیز می‌تواند در موارد شدیدتر رخ دهد.

افسردگی پس از زایمان

4.افسردگی پس از زایمان (PPD)

بارداری می‌تواند تغییرات هورمونی قابل توجهی ایجاد کند که اغلب می‌تواند بر خلق و خوی زنان تأثیر بگذارد. افسردگی می‌تواند در دوران بارداری یا پس از تولد کودک شروع شود.

افسردگی پس از زایمان (PPD) که در حال حاضر به عنوان افسردگی با شروع حوالی زایمان طبقه بندی می‌شود، چیزی بیش از این است که فقط “بیبی بلوز” باشد.

تغییرات خلقی، اضطراب، تحریک پذیری و سایر علائم پس از زایمان غیر معمول نیست و اغلب تا دو هفته ادامه دارد. اما علائم PPD شدیدتر و طولانی تر است.

چنین علائمی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • خلق و خوی ضعیف، احساس غم و اندوه
  • نوسانات خلقی شدید
  • کناره گیری اجتماعی
  • در برقراری ارتباط با کودک خود مشکل دارند.
  • اشتها تغییر می کند.
  • احساس درماندگی و ناامیدی
  • از دست دادن علاقه به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردند.
  • احساس بی کفایتی یا بی ارزشی
  • اضطراب و حملات پانیک
  • افکار صدمه زدن به خود یا کودکتان
  • افکار خودکشی

PPD می تواند از بی حالی و غم مداوم که نیاز به درمان پزشکی دارد تا روان پریشی پس از زایمان را شامل شود، وضعیتی که در آن دوره خلقی با گیجی، توهم یا هذیان همراه است.

در صورت عدم درمان، این بیماری می‌تواند تا یک سال ادامه یابد. خوشبختانه، تحقیقات نشان داده است که درمان‌هایی مانند داروهای ضد افسردگی، مشاوره و هورمون درمانی می‌توانند موثر باشند.

5.اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD)

از جمله شایع‌ترین علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) می‌توان به تحریک پذیری، خستگی، اضطراب، بدخلقی، نفخ، افزایش اشتها، هوس غذایی، درد و حساسیت سینه اشاره کرد.

اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) علائم مشابهی ایجاد می‌کند، اما علائم مربوط به خلق و خو و علایم عاطفی در آن بارزتر است.

علائم PMDD ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خستگی مفرط
  • احساس غمگینی، ناامیدی یا خود انتقادی
  • احساس شدید استرس یا اضطراب
  • نوسانات خلقی، اغلب همراه با گریه
  • تحریک پذیری
  • ناتوانی در تمرکز
  • هوس غذایی یا پرخوری 

6.اختلال افسردگی فصلی (SAD)

اگر در طول ماه‌های زمستان افسردگی، خواب‌آلودگی و افزایش وزن را تجربه می‌کنید، اما در بهار احساس خوبی دارید، ممکن است به بیماری معروف به اختلال خلقی فصلی (SAD) مبتلا باشید که در حال حاضر اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی نامیده می‌شود.

اعتقاد بر این است که SAD توسط اختلال در ریتم شبانه روزی طبیعی بدن ایجاد می‌شود. نوری که از طریق چشم وارد می‌شود بر این ریتم تأثیر می‌گذارد و هر گونه تغییر فصلی در الگوی شب / روز می‌تواند باعث اختلال شود که منجر به افسردگی می‌شود.

تعیین میزان شیوع SAD ممکن است دشوار باشد زیرا این وضعیت اغلب تشخیص داده نمی‌شود و گزارش نمی‌شود. در مناطق دورتر از خط استوا بیشتر دیده می‌شود.SAD در مناطق دورتر شمالی یا جنوبی سیاره شایع تر است و اغلب می توان با نور درمانی برای جبران افت فصلی نور روز درمان کرد.

افسردگی فصلی

7.افسردگی غیر معمول(آتیپیک)

آیا علائم افسردگی (مانند پرخوری، خواب بیش از حد یا حساسیت شدید به طرد شدن) را تجربه می‌کنید، اما متوجه می‌شوید که ناگهان در مواجهه با یک رویداد مثبت هیجان زده می‌شوید؟

بر اساس این علائم، ممکن است افسردگی غیر معمول برای شما تشخیص داده شود (اصطلاحات فعلی به این اختلال افسردگی با ویژگی‌های غیر معمول اشاره می‌کنند)، نوعی افسردگی که از آنچه تصور می‌شد تظاهر «معمولی» این اختلال است، پیروی نمی‌کند. 

افسردگی غیر معمول با مجموعه خاصی از علائم مرتبط با:

  1. خوردن بیش از حد یا افزایش وزن
  2. خواب زیاد
  3. خستگی، ضعف، و احساس “سنگین شدن”
  4. حساسیت شدید به طرد
  5. خلق و خوی شدید واکنشی

افسردگی غیر معمول در واقع شایع تر از آن چیزی است که ممکن است از نام آن پیدا شود. برخلاف سایر اشکال افسردگی، افراد مبتلا به افسردگی غیر معمول ممکن است به نوعی از داروهای ضد افسردگی معروف به مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) واکنش بهتری نشان دهند.

آیا تا به حال شما و عزیزانتان به یکی از انواع افسردگی دچار شده‌اید؟ از تجربیات خود با ماروم صحبت کنید.
حال خوب و آروم با ماروم
درخواست مشاوره

No comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *