بحث روانشناسی ورزش بسایر مهم است، این روزها تب و تاب ورزش بیش از آنکه تاکیدی بر سبک زندگی سالم باشد، راهی برای رسیدن به تناسب اندام است. سالن‌های ورزشی بیشماری در سطح شهر هستند که خدمات ورزشی ارائه می کنند؟

اما آیا لزوم ورزش کردن محدود به زیبایی، لاغری و تناسب اندام است؟ آیا ورزش تنها سلامت جسمانی ما را بهبود می بخشد؟ آیا اطلاعی از اهمیت و نقش ورزش در سلامت روان دارید؟ آیا می دانید روانشناسی به تازگی شاخه ای علمی به نام آن هم دارد؟

در این بخش از ماروم سعی ما بر معرفی این شاخه از روانشناسی است که بتدریج مطالب آموزشی مرتبط با آن را با شما به اشتراک می‌گذاریم.

مروری بر روانشناسی ورزش

مطالعه چگونگی اثرگذاری این موضوع، علمکرد ورزشکار، ورزش و فعالیت فیزیکی است. برخی برای بهبود عملکرد و افزایش انگیزش ورزشکاران حرفه­ای و مربیان، با آن­ها همکاری می­کنند. سایر متخصصان این حوزه نیز ورزش و تمرین­های ورزشی را برای افزایش کیفیت زندگی مردم و بهزیستی آن­ها در تمام طول زندگی استفاده می­کنند.

روانشناسان ورزشی حرف‌ه­ای، به ورزشکاران کمک می­کنند تا از پس فشار شدید رقابت­ها برآیند و با تمرکز و انگیزه بر مشکلات غلبه کنند. آن­ها همچنین برای بهبود عملکرد ورزشکاران و بازتوانی پس از صدمات نیز همراه ورزشکاران هستند.

با این وجود این موضوع تنها با ورزشکاران حرفه ­ای کار نمی­کنند! آن­ها همچنین به افراد عادی کمک می­کنند تا از ورزش کردن لذت ببرند و به یک برنامه ورزشی، پایبند بمانند.

تاریخچه

رشته‌ه­ای به نسبت نوپا و جوان در روانشناسی است. در سال 1920، کارل دیم اولین آزمایشگاه روانشناسی ورزشی جهان را در پایتخت آلمان، برلین تاسیس کرد. در سال 1952، دو آزمایشگاه روانشناسی دیگر تاسیس شد : یکی توسط پونی در انستیتوی فرهنگ بدنی در لنینگراد و دیگری توسط کلمن گریفیت در دانشگاه ایلینوی.

گریفیت اولین دوره روانشناسی ورزشی را در سال 1923 آغاز کرد و سپس اولین کتاب در این زمینه را با عنوان “روانشناسی مربیگری”  (1926)  منتشر کرد. متاسفانه آزمایشگاه گریفیت در سال 1932 به علت کمبود بودجه تعطیل شد. پس از تعطیلی آزمایشگاه، پژوهش­های اندکی در مورد روانشناسی ورزشی انجام شد تا اینکه در دهه 1960 این موضوع باری دیگر مورد توجه قرار گرفت.

فروشیو آنتلونی در سال 1965 انجمن بین المللی روانشناسی ورزشی (ISSP) را بنا نهاد و در دهه 1970 به دوره­های دانشگاهی در آمریکای شمالی معرفی شد.

اولین مجله دانشگاهی، مجله بین المللی روانشناسی ورزشی، در سال 1970 معرفی شد و سپس با انتشار مجله در سال 1979 ادامه یافت.

با آغاز دهه 1980، روانشناسی ورزشی به همت پژوهشگران، به عنوان موضوع علمی، به صورت موشکافانه­ای مورد بررسی قرار گرفت. محققان با بررسی چگونگی کاربرد روانشناسی برای بهبود عملکرد ورزشی و همچنین نحوه استفاده از ورزش برای بهزیستی و کاهش سطح استرس، با نگاه علمی­تری به این موضوع پرداختند.

روانشناسی ورزشی امروزی 

روانشناسی ورزشی معاصر حوزه­ی متنوعی است. در حالی که یافتن راهکارهایی برای کمک به ورزشکاران بخش مهمی از روانشناسی ورزشی است، کاربرد تمرین­های ورزشی و فعالیت­های فیزیکی برای بهبود زندگی سایر افراد نیز از موارد مورد توجه می­باشد.

مباحث اصلی این موضوع

تعداد زیادی از موضوعات مختلف، مورد علاقه و توجه به این موضوع قرار دارد. برخی از متخصصان بر حوزه­های مشخصی متمرکز هستند، در حالی که برخی دیگر سطح وسیعی از تکنیک­ها را مطالعه می­کنند:

• توجه متمرکز: توانایی منحرف کردن توجه از محرک­های مزاحم، مانند فریادهای طرفداران و متمرکز شدن بر فعالیت و وظیفه­ای که هدف ورزشکار است. 
• تجسم:  تجسم و تصور انجام یک کار، مانند شرکت در یک رویداد ورزشی یا انجام موفقیت آمیز یک مهارت مشخص.
• انگیزش: موضوع اساسی در روانشناسی ورزشی، مطالعه انگیزه به بررسی انگیزه­های درونی و بیرونی می­پردازد. انگیزه دهنده­های بیرونی، پاداش­های بیرونی مانند جوایز، پول، مدال­ها یا شناخت اجتماعی هستند. انگیزه دهنده­های درونی، از درون ناشی می­شوند، مواردی همچون اشتیاق شخصی برای بردن یا احساس افتخار ناشی از انجام یک مهارت.
  
  

جایگاه­های شغلی آن

این موضوع می‌­تواند برای بسیاری از دانشجویان روانشناسی، به ویژه برای آن دسته که به ورزش و فعالیت بدنی علاقه زیادی دارند، یک انتخاب شغلی هیجان انگیز باشد. انجمن روانشناسی آمریکا، روانشناسی را “حرفه­ای گرم” توصیف می­کند و اظهار می­کند که افرادی که در گروه ورزشی دانشگاه کار می­کنند سالیانه حدود 60 تا 80 هزار دلار درآمد دارند.

 اگر شما نیز به این حرفه و حوزه علاقمند هستید با این بخش ماروم همراه ما بمانید تا اطلاعات بیشتری درباره این حوزه جذاب بدست آورید.