آیا مصرف صبحگاهی کافئین باعث کاهش میل به سیگار میشه؟

کافئین و نیکوتین دو ماده از سه ماده اعتیادآور رایج توی جهان هستن. کافئین (قهوه) و نیکوتین (سیگار) اغلب با هم بعد از دوره‌های ترک استفاده میشن. برای برخی از افراد سیگاری، اولین سیگار در روز بدون یه فنجون قهوه رضایت‌بخش نیست. این مسئله می‌تونه بیشتر از یه عادت صبحگاهی باشه: محققان دانشگاه فلوریدا متوجه شدن که ترکیبات شیمیایی موجود توی دونه‌های قهوه بوداده ممکنه به کاهش اثرات هوس نیکوتین صبحگاهی کمک کنه.

تو یه مطالعه مبتنی بر سلول، محققان دو ترکیب توی قهوه رو شناسایی کردن که مستقیماً روی گیرنده‌های نیکوتین با حساسیت بالا تو مغز، تأثیر میذاره. در افراد سیگاری، این گیرنده‌های مغزی ممکنه بعد از یه شب ترک نیکوتین بیش از حد حساس بشن.

یافته‌های منتشر شده اخیر هنوز روی انسان‌ها آزمایش نشده؛ اما قدم مهمی در جهت درک بهتر چگونگی تأثیر قهوه و سیگار بر گیرنده‌های نیکوتین در مغزه. راجر ال. پاپکه، پروفسور داروشناسی، معتقده کافئین ماده‌ایه که برای بیشتر افرادی که قهوه می‌نوشن احساس خوبی داره؛ اما برای کسایی که سیگار مصرف می‌کنن، این حس یه جور دیگه‌ست.

محققان یه محلول قهوه بوداده تیره رو روی سلول‌هایی که گیرنده نیکوتینی انسانی خاصی رو بیان می کنن، اعمال کردن و نتیجه گرفتن که یک ترکیب شیمیایی آلی در قهوه ممکنه به بازگردوندن اختلال عملکرد گیرنده نیکوتین که منجر به میل به نیکوتین در افراد سیگاری میشه کمک کنه.

این یافته‌ها پاپکه رو به یه فرضیه گسترده‌تر رسوند: یکی از ترکیبات موجود در قهوه دم‌شده، به نام n-MP، ممکنه به فرونشاندن میل صبحگاهی به نیکوتین کمک کنه. پاپکه گفت:«سیگاری‌های وابسته به نیکوتین مصرف توتون رو با قهوه در صبح و الکل در عصر مرتبط می‌دونن.» در حالی که اثر الکل بر گیرنده‌های نیکوتین تو مغز به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته، تعامل گیرنده‌ها با قهوه کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است.

بسیاری از مردم به دلیل کافئین صبح‌ها قهوه می‌خورن؛ اما آیا قهوه برای افراد سیگاری کار دیگه‌ای می‌تونه بکنه؟ این یافته‌ها پایه خوبی برای دانشمندان علوم رفتاری فراهم می‌کنه که بتونن ترک نیکوتین رو در مدل‌های حیوانی بیشتر مطالعه کنن.

تصویر معرفی نویسنده: مبینا مقدم

معرفی نویسنده: مبینا مقدم

کارشناسی روانشناسی رو از دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی گرفتم. در حال حاضر در مقطع کارشناسی ارشد روانشناسی سلامت از دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان دانشگاه ایران مشغول به تحصیلم.
تولید محتوای علمی روانشناسی همیشه بخش جدانشدنی و مورد علاقه من بوده که این روزها برای تحقق بخشیدن بهش، قلم می‌زنم و می نویسم.

No comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *