Pretty woman with closed eyes, keeps hands on chest, expresses her sympathy to someone, being thankful to close friend, isolated over pink background. Cute adorable grateful young female indoor


طی چند سال گذشته، مردم سر‌و‌صدا‌ی زیادی در مورد بخشش ایجاد کرده‌اند. یک روز، مکالمه دو زن را شنیدم.  یک زن از دعوت نشدن به مهمانی دوست مشترک‌شان شکایت می‌کرد. او در حالی که مشتش را گره زده بود، می‌گفت: « من خیلی عصبانی هستم. فکر می‌کنم هرگز نمی‌توانم او را ببخشم.»

بخشش چه است؟

1. یک تصمیم آگاهانه و اختیاری برای از بین بردن احساس انتقام و کینه است.

بخشش، چیزی بیش‌تر از بخشیدن یک فرد بخشنده است. بخشش، به معنا‌ی خلاص شدن از احساسات منفی و محدود‌کننده است و به خودی خود اتفاق نمی‌افتد، بلکه یک انتخاب آگاهانه است.

2. فرایندی زمان‌بر است که رسیدن به آن به زمان، تلاش و انرژی نیاز دارد.

بخشش، آسان نیست و سریع هم اتفاق نمی‌افتد. در یک لحظه اتفاق نمی‌افتد. معمولا دارای پروسه‌ای پرزحمت است که دشوار است؛ البته ارزشش را دارد.

3. جست‌و‌جو کردن صلح را شامل می‌شود، نه عدالت.

در واقع بخشش صرف نظر از آن است که آیا فرد یا گروهی از افراد مستحق بخشش ما هستند یا نه. همان‌طور که رابرت انرایت، متخصص بخشش، توضیح می‌دهد بخشش جدا از عدالت است. ممکن است فرد یا افرادی که شما را رنجانیده‌اند، هرگز مجازات نشوند و یا نتیجه اعمال خود را نبینند. این واقعیت نباید مانع حرکت شما در جریان زندگی شود.

4. یک تکنیک قدرت‌مند برای شناسایی درد و شروع به بهبود آن است.

بخشش شامل آن است که اقرار کنید دردی را متحمل شده‌اید و می‌خواهید در جهت از بین بردن درد و رنج خود حرکت کنید. بخشش یک گام ضروری در مسیر تسکین درد و بهبود است.

5.  راهی برای پرورش همدلی است.

خود را جای او قرار دهید. سعی کنید احساس پشیمانی و پریشانی‌ای که او دارد را، احساس یا تصور کنید. این کار معمولا دشواراست، چرا که تصور خود هنگام انجام عمل مشابه دشوار است. با این حال، کسی که می‌تواند خود را در آن شرایط تصور کند، احتمالا احساس همدلی خواهد داشت. به محض هم‌دل شدن، بخشیدن برای شما کار ساده‌تر و معنادار‌تری خواهد شد.

6. یکی از موثر‌ترین ابزار‌ها‌ی دست‌یابی به آرامش ذهنی و شادی است.

 بخشیدن و رها کردن احساسات منفی، منجر به یک آرامش ذهنی تازه می‌شود. این صحیح است که افراد شاد، به احتمال بیش‌تری دیگران را می‌بخشند. این نیز حقیقت دارد که عمل بخشش، شادی را افزایش می‌دهد.

7. کاهنده استرس است. بخشش سلامتی را بهبود می‌بخشد.

 نشخوار کردن در مورد کینه‌ها، فشار خون، ضربان قلب و استرس را افزایش می‌دهد. استرس به لحاظ جسمی، ذهنی، عاطفی و معنوی به ما آسیب می‌زند. وقتی می‌بخشیم، سطح استرس ما پایین می‌آید. تجسم بخشش، از شما در برابر برخی تاثیرات منفی استرس بر سلامتی محافظت می‌کند و ایمنی بدن را بالا برده و مقاومت بدن را در برابر بیماری‌ها افزایش می‌دهد.

8. راهی برای ارتباط است.

بخشش، پیوند و مهربانی را افزایش می‌دهد. وقتی می‌بخشید، نسبت به شخصی که به شما آسیب زده، احساس مثبت‌تری دارید. همچنین بیش‌تر احتمال دارد که نوع‌دوستی بیش‌تری داشته باشید و خواستار کمک به دیگران باشید. تنها افراد بد نیستند که به ما آسیب می‌رسانند. در یک زمانی ممکن است که ما به طریقی توسط خانواده و یا دوستان خود آسیب دیده یا نا‌امید شویم. نگه داشتن کینه، باعث می‌شود که شما نتوانید به خوبی روابطی قوی را ایجاد یا حفظ نمایید. بخشش می‌تواند روابط را ترمیم کند، آن‌ها را به شکل محکم‌تری حفظ نماید، رضایت را بالا ببرد و به ازدواج نیز کمک کند.

1. فراموش کردن نیست.

این غیرممکن است که حافظه خود را پاک کنید و اتفاقات منفی‌ای که روی داده‌اند، را فراموش کنید. تنها می‌توانید ببخشید، نه آن که فراموش کنید.

2. نادیده گرفتن نیست.

هنگامی که شما اقدامات یک فرد را به عنوان یک آسیب می‌بینید، منطقی و سالم نیست تصور کنید هیچ اتفاقی نیفتاده است و آن را نادیده بگیرید. نگاه برگرداندن از اتفاقات، شاید به لحاظ تئوری خوب باشد اما به لحاظ عملی، غیر ممکن است. می‌توانید به طور گذرا احساسات خود را انکار کنید، اما این کار برای طولانی‌مدت ناممکن است. این احساسات منفی که نشخوار نیز به همرا دارند، آهسته آهسته روی شما اثر خواهد گذاشت.

3. ساده‌لوحی یا انکار نیست.

چیزی که اتفاق افتاده است، اتفاق افتاده است. انکار گذشته، سخت، ناسالم و به دور از صداقت است. تغییر در احساسات بدون تغییر در افکار، تقریبا ناممکن است. این مبنا‌ی رویکرد شناختی رفتاری است. اگر می‌خواهیم بخششی واقعی داشته باشیم، باید در مقابل آسیبی که متحمل شده‌ایم، روراست باشیم و آن را بپذیریم. بخشش یک گام بزرگ در مسیر بهبودی است. بخشش به معنا‌ی انکار دردتان نیست، به خود اجازه دهید تا آن را عمیقا احساس کنید.

4. چشم‌پوشی، امکان‌پذیر کردن و یا تشویق رفتار بد نیست.

در بخشیدن، ما به فرد می‌گوییم که او خطایی را مرتکب شده است. ما عمل او را تائید نمی‌کنیم. بخشش به این معنا نیست که کاری که افراد دیگر با ما کرده‌اند، خوب بوده و ما با آن مشکلی نداشته‌ایم. حرف‌ها یا اعمالی وجود دارند که ما را آزرنده‌اند؛ بخشش شما، این آسیب را پاک نمی‌کند یا آن را تشویق نمی‌کند که بخواهد دوباره تکرار شود. شما درد را می‌پذیرید، اما رفتار را هم‌چنان قبول ندارید.

5. این نیست که انتظار داشته باشیم تا فرد مقابل به خطای خود اقرار و اعتراف کند.

واقعیت این است که شخصی که شما را رنجانده، حتی مجبور نیست نسبت به عمل خود احساس بدی داشته باشد. درست است که داشتن احساس بد نسبت به کاری که کرده است، خوب است و هم‌چنین اگر از عمل خود پشیمان باشد، بخشش ساده‌تر خواهد بود. اما آن چه او احساس یا فکر می‌کند، ربطی به بخشش شما ندارد. فارغ از وضعیت ذهنی‌ای که او دارد، بخشش گامی در جهت ایجاد جهانی صلح‌آمیز‍‌تر و آرام‌تر برای فرد بخشنده است.

6. غفلت از عدالت نیست.

شما ممکن است به شکل هم‌زمان، شخصی را که مرتکب جرمی شده است، ببخشید و برای دست‌گیری او با پلیس تماس بگیرید. بخشش و عدالت از یک‌دیگر جدا نیستند. بخشش، مجرم را از پاسخ‌گویی قانونی دور نمی‌کند.

7. آشتی نیست.

شما در حال بخشش کسی هستید که اشتباه کرده ‌است؛ آشتی طول می‌کشد. آشتی حاصل نمی‌شود، مگر آن که فردی که آسیب را متحمل شده، ببخشد و فرد مقابل نیز در صدد جبران برآید. در حالی که بخشش گامی ضروری در راه آشتی است، اما به معنای آشتی نیست.

8. یک مکالمه دو‌طرفه نیست.

بخشش، یک طرفه است. تمام آن مربوط به شماست؛ بخشنده. ممکن است اقرار کردن بخشش  توسط شما مزایایی داشته باشد. با این حال، حتی اگر فرد خطاکار از بخشش شما چیزی نداند، باز هم شما از بهبود سلامت ذهنی، عاطفی و معنوی بهره‌مند خواهید شد. نحوه پاسخ شما، به دردی که متحمل شده‌اید، فقط بر زندگی شما تاثیر می‌گذارد.

به این مطلب امتیاز دهید
5/5

No comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *