نوزادان معمولا در هفتههای 37 تا 41 بارداری به دنیا میآیند، طبق مطالعهای که توسط دانشکده پزشکی راتگرز رابرت وود جانسون انجام شد، کودکانی که قبل از هفته 39 به دنیا میآیند، بیشتر احتمال دارد علائم مرتبط با اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) را داشته باشند. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، بیش فعالی بیش از 10 درصد از کودکان در سن مدرسه را تحت تاثیر قرار میدهد، این اختلال در اوایل دوران کودکی با علائم بیش فعالی، تکانشگری یا بیتوجهی ظاهر میشود و ارتباط شناخته شده ای با زایمان زودرس (کمتر از 37 هفته) دارد.
این مطالعه که در مجله اطفال منتشر شد، یکی از معدود مواردی است که ارتباط بین سن حاملگی (هفته 37 تا 41) و تشخیص یا علائم ADHD را بررسی میکند و اولین موردی است که گزارشهای معلمان را شامل میشود.
نانسی رایشمن، نویسنده این مطالعه و استاد اطفال در دانشکده پزشکی رابرت وود جانسون، گفت:«گزارشهای معلمان، همراه با گزارشهای مادر و ارزیابیهای پزشک، ورودی ارزشمندی برای تشخیص ADHD ارائه میدهند. علائم گزارش شده توسط مادر عموماً منعکس کننده رفتارها در خانه یا در خانوادههای کوچک یا گروه های اجتماعی است، در حالی که علائم گزارش شده توسط معلم منعکس کننده رفتارها در یک محیط آموزشی ساختاریافته توسط متخصصانی است که با تعداد زیادی از کودکان کار میکنند و طیف رفتارهایی را که دانش آموزان از خود نشان میدهند مشاهده میکنند».
رایشمن و تیم او به دنبال تخمین ارتباط بین سن حاملگی و علائم ADHD کودکان 9 ساله بودند که توسط معلمانشان گزارش شده بود. آنها دادههای حدود 1400 کودک را از 75 بیمارستان در 20 شهر بزرگ ایالات متحده از سال 1998 تا 2000 بررسی کردند و با مادران در طی 9 سال مصاحبه مجدد انجام دادند و تجزیه و تحلیل کردند. همچنین از معلمها خواسته شد دانشآموزان خود را با استفاده از فرم کوتاه اصلاح شده مقیاس رتبه بندی معلم کانرز، که شامل علائم ADHD، رفتار مخالف و مشکلات شناختی است، ارزیابی کنند.
به طور کلی، محققان راتگرز دریافتند، کودکانی که در 37-38 هفتگی به دنیا میآیند، در مقایسه با کودکانی که در 39-41 هفتگی به دنیا میآیند، به طور قابلتوجهی نمرات بالاتری در مقیاس رتبهبندی معلمان برای بیش فعالی، ADHD و مشکلات شناختی یا بیتوجهی به دست میآورند اما سن حاملگی با رفتار مخالف ارتباط معنیداری نداشت.
تولد در هفته های 37 تا 38 با 23 درصد نمرات بیش فعالی بیشتر همراه است و در مقایسه با تولد در هفتههای 39 تا 41، 17 درصد نمرات ADHD بالاتری دارد.
رایشمن گفت: «یافتهها به شواهد رو به رشدی میافزاید که از توصیههای فعلی برای به تاخیر انداختن زایمان انتخابی تا حداقل 39 هفته حمایت میکند و نشان میدهد که غربالگری منظم علائم ADHD برای کودکان متولد شده در هفتههای 37 تا 38 مهم است. او گفت که نوزادان نارس به دلیل رشد نابالغ مغز در معرض خطر افزایش ADHD هستند. رایشمن میگوید: «رشد و تکامل قابل توجهی در انواع مختلف سلولهای مغزی بین هفته های 34 تا 41 بارداری مشاهده میشود. نوزادانی که در پایان بازه زمانی 37 تا 41 هفته متولد میشوند در مقایسه با نوزادانی که در اوایل بازه به دنیا میآیند احتمالاً از یک تا دو هفته بیشتر رشد مغز در رحم بهره مند میشوند.
یکی از دلایل تشویق مادران به زایمان طبیعی تکمیل شدن رشد در دوران بارداری است. حتی در موارد نیاز به عمل سزارین، بسیاری از پزشکان زنان تا زمانی که نشانههایی از درد مشاهده نشده اقدام به عمل سزارین را گزینه درستی نمیدانند.
معرفی نویسنده: پریسا ایازی
من کارشناسی روانشناسی بالینی و کارشناسی ارشد رو روانشناسی عمومی خوندم. علاقمند به حوزه مدیریت استرس و مراقبه هستم.
حدود ۱۵ سال سابقه کار در زمینه آموزش و کاربرد انواع تکنیکهای ریلکسیشن،مدیتیشن و مایندفولنس دارم.
در حال حاضر به عنوان درمانگر در زمینههای درمان انواع اختلالات اضطرابی، مشاوره نوجوان و بهبود روابط والدین و فرزند، مشاوره پیش از ازدواج فعال هستم.
No comment