این روزها دست اکثر آدما یه تلفن همراه میبینی و بیشتر اونها تلفن همراهشون هوشمنده. با توجه به رواج گوشیهای هوشمند، اغلب هشدارهایی در مورد اثرات مخربشون میشنویم؛ اما اینبار مطالعهای که اخیراً در مجله روانشناسی تجربی منتشر شده، نشون میده که استفاده از گوشیهای هوشمند ممکنه به افراد کمک کنه تا اطلاعات اضافی رو به خاطر بسپرن.
محققان نتایج آزمایشهای حافظه انجامشده با ۱۵۸ شرکتکننده رو تجزیه و تحلیل کردن و دیدن که استفاده از حافظه خارجی یه دستگاه دیجیتال میتونه ذخیرهسازی جزئیات اضافی رو در مغز تسهیل کنه. این تحقیق شامل سه مطالعه جداگانه با این هدف بود که تعیین کنه چطوری استفاده از یه دستگاه دیجیتال ممکنه بر حافظه 158 داوطلب تأثیر بذاره.
ابتدا از شرکتکنندهها خواسته شد تا یه کاری رو که حافظه باید به خاطر بسپره، روی یه دستگاه دیجیتال پیاده کنن تا بهشون یادآوری بشه. اغلب کارهایی رو روی دستگاه تنظیم میکنن که ارزش بالاتری داره و برای اطلاعات با ارزش کمتر به حافظه خودشون متکی هستن.
محققان متوجه شدن که داوطلبان اطلاعات بیشتری رو با ارزش کمتر به خاطر میارن؛ چون یادآوریهای موجود در دستگاه ذخیرهسازی اضافی در مغزشون را تسهیل میکنه، و نتایج نشون میده که افراد در هنگام استفاده از یادآورها، تمایل دارن هر دو مدل اطلاعات ذخیرهشده و ذخیرهنشده رو به خاطر بیارن.
متأسفانه، یه اشکال این رویکرد اینه که در صورت شکست فناوری، اطلاعات حیاتی رو از دست میدیم؛ بنابراین باید هنگام برنامهریزی برای بهترین استفاده از یادآورهای گوشی هوشمند، این موضوع رو در نظر گرفت.
جولیان لاگوی، روانپزشک Mindpath Health، معتقده: «این مطالعه چیزهای جدیدی رو به ما میگه که چطوری برخی از فناوریها در صورت استفاده صحیح میتونن حافظه و سلامت کلی ما رو بهبود ببخشن.» برای زمانی که فناوری اغلب با هشدار همراهه، دکتر لاگوی تأکید میکنه: «این مطالعه ما رو تشویق میکنه تا از دستگاههامون مانند گوشیهای هوشمند برای ذخیره اطلاعات بسیار مهم استفاده کنیم؛ بنابراین ظرفیت بیشتری برای به خاطر سپردن چیزهای دیگه که اونقد مهم نیستن، داریم.» از اونجایی که بسیاری از تحقیقات در مورد این موضوع در مورد چگونگی منفی بودن فناوری بوده، دکتر لاگوی این نتایج رو قابل توجه میدونه.
دکتر لاگوی بیان میکنه که زمینه در استفاده از فناوری امری کلیدیه. او اضافه میکنه: «گوشی هوشمند میتونه بسیار مفید باشه و در صورت استفاده صحیح، سلامت کلی ما رو بهبود ببخشه؛ اما اگر نادرست استفاده بشه، قابلیت اینو داره که کاملا برعکس عمل کنه».
در حالی که این یافتههای تحقیقاتی دلگرمکننده هستن، دکتر لاگوی خاطرنشان میکنه که محدودیت این تحقیق اتکای اون به مطالعات انجامشده توی آزمایشگاهه؛ چون اگر تو «دنیای واقعی» انجام بشه، قطعا نتایج روشنتر و قابل اتکاتر میشن.
دکتر لاگوی تو یادداشتی شخصی میگه: «من از فناوری برای به خاطر سپردن رمزهای عبور وبسایتها و حسابهای بانکی استفاده میکنم. با عدم به خاطر سپردن اون جزئیات، میتونم تلاش بیشتری برای به خاطر سپردن چیزهای مهمتری تو زندگیم انجام بدم که شما ممکنه نتونید اونها رو به خاطر بسپارین».
معرفی نویسنده: مبینا مقدم
کارشناسی روانشناسی رو از دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی گرفتم. در حال حاضر در مقطع کارشناسی ارشد روانشناسی سلامت از دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان دانشگاه ایران مشغول به تحصیلم.
تولید محتوای علمی روانشناسی همیشه بخش جدانشدنی و مورد علاقه من بوده که این روزها برای تحقق بخشیدن بهش، قلم میزنم و می نویسم.
No comment