وحشتزدگی یا حمله هراس، همان چیزی است که در اثر وقوع آن احساس میکنیم سکته قلبی کردیم و هر لحظه به مرگ خود، نزدیک و نزدیکتر میشویم. اما آیا واقعا سکته قلبی روی داده است؟ خیر.
شاید بیندیشید که اگر سکته قلبیای رخ نداده است، پس چه چیزی چنین احساسی را برای ما به وجود میآورد؟
علائم اختلال وحشتزدگی
وحشتزدگی نوعی بیماری روانشناختی است که در دسته اختلالات اضطرابی قرار میگیرد. مهمترین نشانه آن هجوم ناگهانی وحشت به فرد و ترس از تکرار این رویداد در او است. نشانههای دیگر آن، احساس تنگی نفس، تپش قلب، عرق کردن، از دست دادن تعادل، گیجی و لرزش است. این نشانهها هنگام وقوع وحشتزدگی، معمولا بیشتر از چند دقیقه طول نمیکشند.
در چنین شرایطی فرد اغلب نمیتواند علت حملهای که به او دست داده را به زبان بیاورد و امکان دارد که فرد حتی در تمرکز نیز اشکال پیدا کند. فرد با دیدن نشانههای جسمانی اینچنینی در خود، سعی میکند تا زودتر خود را به فردی برساند تا او را کمک کند.
میزان رخ دادن حمله برای افراد مختلف متفاوت است؛ ممکن است برای فردی در طول روز چندین بار اتفاق بیفتد و برای فردی دیگر به تعداد انگشتشماری در هر سال. افراد مبتلا، بعد از رخ دادن یک حمله هراس، تا مدتی ترس تکرار این رویداد را دارند و از رفتن به مکانهای شلوغ خودداری میکنند.
همچنین چنین مسائلی جرئتورزی افراد را کاهش میدهد. پایین آمدن جرئتورزی و اضطراب داشتن موجب میشود تا در کارهای روزانه فرد اختلال ایجاد شود. ممکن است او دانشآموزی باشد که در تحصیل خود دچار مشکل میشود، چرا که این حجم از اضطراب، مانعی بر سر یادگیری و عدم شکوفایی استعدادهای او است.
درمان اختلال وحشتزدگی
نگران نشوید!خبر خوب آن است که در این مقاله سایت ماروم، روشهای درمانی این اختلال معرفی شدهاند.
- دارو درمانی
یکی از راههای درمانی، درمان دارویی است. البته پژوهشها نشان میدهد که این درمان از عود بیماری جلوگیری نمیکند.
- رویکردهای روانشناختی
طبق مطالعات انجام شده، رویکردهای روانشناختی، راه مناسبتری برای درمان این بیماری هستند. درمانهای روانشناختی، برای افرادی که منع مصرف دارویی دارند یا نمیخواهند دارو مصرف کنند نیز مناسب است.
الف. رواندرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی
یکی از روشهای روانشناختی درمان این بیماری، رواندرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی است. ذهنآگاهی به معنای آن است که بدون هیچ قضاوتی دریابیم که در حال حاضر چه چیزی در درون ما و محیط اطراف ما در حال رخ دادن است.
پژوهشگران معتقدند که داشتن آگاهی نسبت به شرایط کنونی باعث میشود که فرد مبتلا بتواند فکر خود را کنترل کند؛ چون که افراد مبتلا به دلیل راه افتادن یک سری از پردازشهای خودکار، بیش از پیش به ترس فکر میکنند و نوعی نشخوار ذهنی برای آنها ایجاد میشود که در نتیجه موجب میشود فرد، خطر را بیش از چیزی که هست، براورد کند.
براورد کردن خطر بیش از چیزی که در واقع وجود دارد، مشکلی است که با ذهنآگاهی برطرف خواهد شد. معمولا هنگامی که اتفاقی رخ میدهد، ذهن افراد مبتلا به وحشت زدگی به سمت افکار ناراحتکننده و منفی میرود که همین مسئله میتواند نشانههای بیماری را مداوم کند. از طریق این روش درمانی، به فرد کمک میشود پدیدهها و وقایع را آن گونه که هستند، درک کند و پذیرای احساسات بدنی و روانی خود باشد.
ب. نوروفیدبک
روش درمانی دیگری که پژوهشها به اثربخشی آن اشاره نمودهاند، نوروفیدبک میباشد. در مغز همه انسانها، امواج مغزی خاص و فرایندهای فیزیولوژیک بیشماری وجود دارد. نوروفیدبک با استفاده از ابزارهای الکترونیک پیشرفته و کامپیوتر، آنچه را که در لحظه در مغز فرد اتفاق میافتد، در نمایشگر به تصویر میکشد.
آگاهی از آنچه در مغز روی میدهد به افراد مبتلا کمک میکند تا در صدد رفع کردن نقصهای ظاهر خود برایند. پژوهشهاها نشان میدهند که نوروفیدبک به بالا بردن جرئتورزی فرد و کاهش اضطراب او کمک میکند.
ج. درمانهای شناختی
درمانهای شناختی نیز برای درمان این اختلال موثر هستند. در این روش به افراد درباره ماهیت اضطراب و حمله هراس توضیح داده و سپس تکنیکهایی مثل کنترل تنفس به افراد آموزش داده میشود. همچنین به افراد کمک میشود تا افکار خود را مورد بازبینی قرار دهند و در صورت نیاز، آنها را اصلاح نمایند. در آخرین مرحله از از فرد مبتلا میخواهند با شرایطی که از آن ترس دارد، مواجه شود و ناراحتی حاصل از آن را در کنار درمانگر تحمل کند و به شیوه سازندهتری با آن برخورد نماید.
No comment